Kaupmannahöfn er afar hyggelig borg, og vistin hér í Jónshúsi hefur verið einstaklega þægileg.
Borgin er þó greinilega ekki alveg hættulaus.
Í hitteðfyrradag var til dæmis brotist inn í húsið í annað sinn á stuttum tíma.
Þjófur braut sér leið gegn útihurðina og fór inn til að ræna og rupla.
Ekki voru það þó gamlir munir úr eigu Jóns forseta eða Ingibjargar konu hans sem hann ásældist, né mikilvæg handrit fræðimanna.
Þess í stað fór hann niður í kjallara, þar sem er sjálfsali, braut hann upp og stal eilítilli skiptimynt.
Sama mun þjófurinn raunar hafa gert hið fyrra sinni.
Eftir að hafa náð í skiptimyntina brá hann sér svo á klósettið þar í kjallaranum og sprautaði sig svolítið.
Menn gera það víst sumir.
Þjófurinn náðist á eftirlitsmyndavél og nú hefur verið komið í veg fyrir að þetta endurtaki sig.
Og ég hér uppi á fjórðu hæð varð ekki var við neitt.
Þegar ég sá myndina af honum úr eftirlitsmyndavélinni uppgötvaði ég hins vegar að ég hafði séð hann daginn áður.
Þá heyrði ég illskuleg hróp og köll utan af götu og þegar ég leit út sá ég tvo menn rífast heiftarlega.
Reyndar reifst annar þeirra við hinn, sem fór undan í flæmingi.
Sá æsti varð að lokum svo hamslaus af bræði að hann sló stórum plastpoka sem hann var með - og bersýnilega var fullur af flöskum - utan í nálægan bíl og mölvaði í honum rúðu.
Svo hlupu þeir báðir brott.
Athugasemdir