Styr stendur um nýja Kaffistofu Samhjálpar sem opna átti við Grensásveg 46 eftir helgi. Geir Rúnar Birgisson, sem rekur Kjötbúðina á Grensásvegi 48, segir íbúa hafa miklar áhyggjur af þeim áhrifum sem flutningur kaffistofunnar í hverfið geti haft á húsnæðisverð og börn.

Bryndís Eva Ásmundsdóttir, móðir sem býr í grennd við húsnæðið sem hýsa átti kaffistofuna, segir kjötkaupmanninn ekki tala fyrir hverfið. „Það eru engin börn sem leika sér á þessu svæði og það vitið þið vel, hættið að bera alltaf saklaus börn fyrir ykkar eigin fordómum,“ skrifaði hún í hverfisumræðu hóps á Facebook.

Þjóðin þurrkuð út

Lögmál Godwins er kenning sem kveður á um að eftir því sem líður á rökræður aukist líkurnar á að einhver grípi til þess ráðs að líkja andstæðingi sínum við nasista. Þykir slíkt bragð ekki bera vott um mikla mælskulist, heldur vera dæmi um rökleysu sem kölluð er „reductio ad Hitlerum“ og dæmir þann sem grípur til hennar úr leik.

Nýtt lögmál ryður sér nú til rúms í rökræðuheiminum. Engin skoðanaskipti virðast geta átt sér stað um þessar mundir án þess að þeim ljúki á því að einhver hrópi: „Er enginn að hugsa um börnin?!“

Aðsend grein þingmannsins Vilhjálms Árnasonar á Vísi vakti athygli í vikunni. Í greininni gagnrýndi Vilhjálmur hækkun vörugjalda á bifreiðar sem tekur gildi um áramót.

Eins og sópransöngkona sem hyggst sýna hvað í henni býr stökk Vilhjálmur beint upp á háa C-ið og sagði gjöldin „atlögu að börnum“ sem „drægi úr íþróttaiðkun“ og „öryggi“ þeirra.

Hér skal ekkert fullyrt um kosti og galla hækkunar vörugjaldanna sem Vilhjálmur kallar „barnaskatt Kristrúnar Frostadóttur“. En sé slík túlkun tekin gild er fátt eftir undir sólinni sem ekki má kalla atlögu að börnum.

Tökum sem dæmi eitt af óumdeildari málum ríkisstjórnarinnar til þessa: Lög um gæludýrahald, sem heimila hunda og ketti í fjölbýli.

Næstum allir elska gæludýr. Rannsóknir sýna að þau bæta og kæta. Nýverið mátti meira að segja lesa fréttir um niðurstöðu rannsóknar sem sýndi að gæludýr bæti geðheilsu og lífsgæði fólks meira en maki.

Hver þarf eiginmann þegar maður getur fengið sér hund?

En bíðum nú við. Ef konur fá sér hund í staðinn fyrir mann, hvað verður þá um fæðingartíðni í landinu? Nóg er fólk latt við að eignast börn. Hvað gengur ríkisstjórninni til? Vill hún að þjóðin þurrkist út? Eða hatar Kristrún Frostadóttir börn?

Íþróttir „über alles“

Enginn er óhultur fyrir rökbragðinu „reductio ad er-enginn-að-hugsa-um-börnin“.

Í grein sinni um skaðsemi hækkunar vörugjalda á bifreiðar segir Vilhjálmur Árnason hækkunina sérstaka atlögu að börnum „sem stunda íþróttir“, en ferðakostnaður sé einn stærsti útgjaldaliður barna- og unglingastarfs og „fjölmörg lið og foreldrar treysta á bílaleigubíla til að komast í keppnir og mót“.

En, Vilhjálmur, hvað með börn sem þurfa að ferðast langa leið til að komast á bókasafn? Eða í píanótíma? Er þér alveg sama um þau? Ert þú einn af þessu fólki sem styður ofríki íþróttanna – íþróttir „über alles“. Eða hefur þú kannski eitthvað á móti börnum sem lesa bækur?

Börn eru hinir nýju nasistar.

Tiltrúin á lýðræðinu

Opnun Kaffistofu Samhjálpar mun tefjast um að minnsta kosti sex vikur meðan málið fer í grenndarkynningu.

Hvað Vilhjálm varðar væri óskandi að hann léti af hringavitleysunni, sem gerir ekki annað en að grafa undan starfsstétt hans. Finnst honum tiltrú ungs fólks á lýðræðinu ekki nógu lítil nú þegar? Er hann ekkert að hugsa um börnin?!