Ég var nítján ára þegar við hittumst nokkur að Tjarnargötu 20 og héldum síðan til Keflavíkur í þeim tilgangi að taka yfir stúdíó í sjónvarpsstöð hersins. Þaðan ætluðum við að sjónvarpa áróðri gegn stríðinu í Víetnam. Og þú Ragnar Skjálfti varst bílstjórinn sem áttir að koma okkur undan ef illa færi. Með í för voru þær Róska og Birna Þórðar en ég man ekki eftir fleirum og þar sem ég er búinn að missa símasamband við þig reikna ég ekki með að geta stólað á þig til þess að fylla í eyðurnar. Ef ég man rétt tókst okkur ekki að stöðva stríðið í Víetnam en við náðum svo sannarlega athygli herlögreglunnar sem fór um okkur heldur ómjúkum höndum þótt varnarsáttmálinn segði að hún mætti ekki snerta innfædda. Ég man líka eftir Keflavíkurgöngu sem við tókum báðir þátt í ásamt Einari Thoroddsen og föður hans og móður. Einar sem var heljarmenni, að afli, bar mig á háhesti drjúgan spöl á meðan á göngunni stóð en ég man ekki afhverju og  nú get ég ekki lengur spurt þig og ekki get ég spurt Einar vegna þess að hann myndi örugglega halda því fram að hann hafi borið mig alla leiðina og ég gæti því ekki haldið því fram að ég hefði tekið þátt í göngunni. Á leiðinni var efnt til fjáröflunar fyrir Víet Kong. Við lok göngunnar var haldinn fundur fyrir utan Alþingishúsið og faðir minn heitinn Stefán Jónsson fréttamaður flutti ræðu þar sem hann benti á að það hlyti að koma Víet Kong spánskt fyrir sjónir að við værum að afla fjár til þess að hjálpa þeim að losa sig við bandarískt herlið á meðan það væru tugþúsundir bandarískra hermanna á Íslandi. Eftir útifundinn var haldinn fundur í miðstjórn Samtaka Hernámsandstæðinga og þar vorum við báðir viðstaddir. Fundarmenn voru  öskureiðir út í föður minn og kölluðu hann öllum illum nöfnum utan þú sem dróst mig til hliðar og sagðir að enn einu sinni hefði faðir minn hitt naglann á höfuðið. Ég verð þér ávallt þakklátur fyrir þetta vegna þess að þótt það væri verið að bölva föður mínum horfðu menn á mig hatrömmum augum meðan þeir hreyttu orðunum út úr sér. Og leiðir okkar lágu saman við fleiri göngur og mótmæli vegna þess að alls staðar þar sem íslenskir sósíalistar börðust fyrir betra samfélagi og meira réttlæti í heiminum varst þú nærri.

Og nú er mér sagt að háð sé eitt ljótasta stríð sögunnar í Gaza en það er í rauninni ekkert stríð heldur bara Ísraelar að drepa fjöldann allan af Palestínuaröbum í þeirri von að meðal þeirra sem þeir drepa leynist einhverjir Hamasliðar. Hver veit hvort það sé rétt eða rangt en hitt vitum við að meðal þeirra, sem hafa verið sprengdir í loft upp eru um það bil 20 þúsund börn. Af þeim 38 þúsund sem Ísraelar hafa drepið í Gaza eru tuttugu þúsund börn og þeir segjast hafa reynt að forðast að valda óbreyttum borgurum skaða? Og tækin til þess að drepa börnin fengu Ísraelar frá Bandaríkjunum. Ragnar þetta, hvað svo sem það er, sem er að gerast í Gaza, veldur mér alls konar vanda. Í fyrsta lagi eru Gyðingar gáfaðasta þjóð í heimi og allar hetjurnar mínar úr vísindaheiminum eru Gyðingar og trónir Einstein þar yfir öllum. Þetta ástand í Gaza bendir líklega til þess að höfuðið sé að mestu gagnslaust án hjartans, þess vegna finnst mér Ragnar að það sé kominn tími til þess að við hættum að hlæja að honum Sveini Dúfu. En þetta er að vísu enn flóknara vegna þess að vinir mínir af gyðingaættum í Ameríku eru allir sem einn í rusli yfir framgöngu frænda sinna í Ísrael. Hörmungarnar í Gaza eiga ekki rætur sínar í hatri Gyðinga á Aröbum og eru ekki stríð Gyðinga gegn Aröbum heldur glæpur ísraelskra fasista fyrst og fremst gegn Palestínumönnum en einnig gegn sögu Gyðinga sem markast af friði og spekt. Og síðan er það hlutur Bandaríkjanna í þessu þjóðarmorði sem heldur fyrir mér vöku Ragnar. Í gamla daga litum við á Bandaríkjamenn sem villimenn kapítalismans sem ekki væri upp á púkkandi. Ég get það ekki lengur vegna þess að ég bjó þar í tuttugu ár og sá þar margt fallegt og gott í þessari fjölbreytilegu þjóð og svo var hún mér svo örlát og kenndi mér svo margt. Þess utan á ég dóttur og þrjá dóttursyni sem eru Bandaríkjamenn og þess vegna er mér ómögulegt annað en að þykja væntum þessa þjóð. Hitt verð ég að segja að það er óásættanleg grimmd af ríkisstjórn Bidens að dæla sprengjum til Ísraels sem eru notaðar til þess að varpa á heimili, skóla og sjúkrahús í Gaza og deyða börn og aðra óbreytta borgara. Þegar talsmönnum Hvíta hússins hefur verið bent á að það sé verið að drepa börn er svarið gjarnan að Hamasliðar feli sig meðal barnanna, þeir séu einfaldlega með þessi börn í gíslingu. Það er fyrir því löng hefð í Bandaríkjunum að fallast ekki á að drepa gísla til þess að ná til þeirra sem halda þeim í gíslingu. Þar af leiðandi Ragnar eru þessar sprengjusendingar Bandaríkjamanna ekki í neinu samræmi við menningu þeirra heldur eru þær í raun réttri andamerískar og það eina sem gæti réttlætt þetta í hugum ráðamanna í Hvíta húsinu er að þessir gíslar, palestínsk börn, hafi minni rétt til lífs en Bandaríkjamenn. Það stríðir líka gegn hefð í Bandaríkjunum sem gengur út á að við mannskepnur fæðumst allar inn í þennan heim jafn réttháar. Það eina sem í mínum huga Ragnar útskýrir bandaríska þáttinn í hörmungunum í Gaza er ellihrumleiki Bidens. Hann er að öllum líkindum búinn að gleyma því að það er ekkert í heimi hér sem réttlætir það að drepa börn, engin pólitísk fílósófía, engin saga um fyrri átök, engin trúarbrögð. Hryðjuverk þau sem Hamas framdi í Ísrael þann 7. október voru ólýsanlega ljót en þau réttlæta á engan hátt morð á einu einasta barni hvað þá  tuttugu þúsund. Og svo er það stríðið í Úkraínu og við að senda skattfé til þess að kaupa byssukúlur sem er ætlað að drepa rússnesk ungmenni. Ragnar þetta er harður heimur sem þú skilur okkur eftir með og nú verðum við að draga fána réttlætis að húni án þinnar hjálpar. Við hittumst ekki oft eftir að ég drekkti öllu því góða sem kynni að hafa búið í mér í læknisfræði og vísindum en þú varst alltaf þarna einhvers staðar á bakvið að hlúa að sósíalískri baráttu fyrir betri heimi. Ég hitti þig síðast þegar þú komst á sýningu á málverkum Kristjáns Davíðssonar sem ég og Björn Davíð Kristjánsson héldum í húsi Íslenskrar erfðagreiningar fyrir nokkrum árum og þú sagðir mér í örfáum orðum hvað væri gott og hvað síðra sem á veggjunum hékk. Og nú ertu farinn frá okkur. Við Íslendingar höfum búið í þessu landi í ellefu hundruð ár og það hefur mótað okkur að því marki að það þarf ekki flókið próf til þess að ákvarða faðerni þessarar þjóðar. Við erum afsprengi elds og íss og suðvestan kalda og rigningar. Þetta föðurland okkar kann líka að sýna virðingu þegar við á þannig að þegar það var orðið ljóst að þú værir að kveðja hleypti það á stað jarðskjálftahrinu á Suðurnesjum sem aldrei áður. Það vissi eins og við hin að þú kannt betur en aðrir að lesa þau skilaboð sem eru falin í jarðskjálftum. Í þetta skiptið sögðu þau: Vertu sæll aldni sósíalisti og þökk fyrir alla baráttuna.