Þessi grein birtist fyrir meira en ári.

Borgin þarf tíma til að svara hver örlög séra Friðriks og drengsins verða

Í kjöl­far upp­ljóstr­ana um meint kyn­ferð­is­brot séra Frið­riks Frið­riks­son­ar sem um er fjall­að í bók Guð­mund­ar Magnús­son­ar sagn­fræð­ings um ævi og störf manns­ins sem stofn­aði Val, Hauka og KFUM á Ís­landi, hafa vakn­að spurn­ing­ar um styttu af Frið­riki með dreng sér við hlið sem stend­ur við Lækj­ar­götu.

Borgin þarf tíma til að svara hver örlög séra Friðriks og drengsins verða
Sérann og drengurinn Styttan af Friðriki og drengnum stendur í miðbæ Reykjavíkur. Mynd: Shutterstock

Friðrik og drengirnir hans er nýútkomin bók eftir Guðmund Magnússon sagnfræðing og blaðamann. Í bókinni er fjallað um ævi og störf séra Friðriks Friðrikssonar, sem hylltur hefur verið sem einn mesti æskulýðsleiðtogi Íslands, m.a. vegna aðkomu sinnar að stofnun Vals og Hauka og KFUM á Íslandi á fyrri hluta síðustu aldar.

Guðmundur greindi hins vegar frá því í viðtali í sjónvarpsþættinum Kiljunni í gær að Friðrik hafi beitt ungan dreng kynferðislegu ofbeldi, leitað á og káfað á honum. Maðurinn leitaði til Stígamóta árið 2018 þegar afmælis Friðriks var minnst með pompi og prakt.

Drengurinn sem um ræðir er nú karlmaður um áttrætt sem hafði samband við Guðmund er hann var að vinna að ævisögu séra Friðriks. Guðmundur leitaði margvíslegra heimilda við bókarskrifin, m.a. í bréf séra Friðriks og sjálfsævisögu hans. „Ég var svo hissa á því af hverju þær hefðu ekki vakið meiri umræðu – af hverju engin þeirra hefði orðið til opinberrar umræðu; um það hvernig hann til dæmis talar um drengina sína, og drengi [almennt],“ sagði Guðmundur í Kiljunni í gær.

Á horni Amtmannsstígs og Lækjargötu stendur stytta sem ber nafnið „Séra Friðrik og drengurinn“. Styttan er eftir Sigurjón Ólafsson myndhöggvara sem nam í æsku kristinfræði hjá Friðriki og var hlýtt til hans, líkt og segir á vef Listasafns Reykjavíkur.

Á stríðsárunum voru þeir báðir innlyksa í Danmörku þar sem Sigurjón gerði höfuðmynd af sr. Friðriki árið 1943 „áður en það yrði um seinan“ eins og hann komst að orði. Höfuðmyndin var til sýnis meðal annarra mannamynda Sigurjóns í Listvinasalnum 1952. „Vaknaði þá áhugi meðal gamalla nemenda sr. Friðriks á að láta reisa hinum aldna æskulýðsleiðtoga verðugt minnismerki og var Sigurjón sjálfkjörinn til verksins,“ segir á vef Listasafnsins. Valtýr Stefánsson, ritstjóri Morgunblaðsins, tók að sér fjársöfnun vegna minnismerkisins og samdi við yfirvöld, ríki og borg, um staðsetningu þess.

Friðrik hóf að sitja fyrir hjá Sigurjóni vorið 1952 og varð þá til 60 sentímetra há formynd úr leir sem listamaðurinn stækkaði til muna í Kaupmannahöfn þá um sumarið. „Fyrirmynd drengsins sem stendur við hlið sr. Friðriks var annars vegar tréstytta af dreng eftir Tove, konu Sigurjóns, hins vegar ungur sonur samstarfsmanns hans,“ segir í umfjöllun um styttuna.

Hlið við hlið

„Stelling sr. Friðriks og uppbygging verksins ræðst ekki eingöngu af aldri hans og dvínandi þrótti, heldur birtist í þeim næmur skilningur á persónu og lífsstarfi kennimannsins,“ segir þar ennfremur og er svo vitnað í orð Björns Th. Björnssonar: Með því að stilla þeim hlið við hlið, prestinum og drengnum, og tengja þá saman með einfaldri skipan handanna, tekst Sigurjóni að gefa til kynna „hvílandi, góðlátan virðuleika“ séra Friðriks og „innilegt samband hans við „drenginn, sem eru allir drengir“,“ líkt og segir í ævisögu Sigurjóns og vitnað er til á vef listasafnsins.

„Að auki er sjálft höfuð sr. Friðriks frábær mannlýsing, þar sem allir fletir andlitsins bregðast við minnstu breytingu birtunnar,“ segir á vef listasafnsins.

En skuggi hefur hins vegar fallið á manninn og styttuna frá því að viðtalið við Guðmund sagnfræðing birtist í gær. Og margir hafa velt fyrir sér hvað gera eigi við styttu af meintum barnaníðingi og dreng sem stendur á besta stað í borginni.

Heimildin beindi fyrirspurn um þetta mál til borgaryfirvalda og fékk þau svör að málið sé nýuppkomið, að margir starfsmenn séu í fríi vegna vetrarleyfa í skólum. „Við þurfum því meiri tíma til að geta svarað,“ sagði í skriflegu svari frá upplýsingafulltrúa hjá borginni.

Stytta af Sevile fjarlægð

Ekki er óþekkt að styttur af mönnum sem taldir voru skara fram úr en reyndust níðingar séu felldar. Það var m.a. gert við risastóra styttu af sjónvarpsmanninum Jimmy Savile. Styttan sú stóð í lystigarði í miðborg Glasgow en eftir að upp komst um óteljandi kynferðisbrot mannsins sem taldi fólki trú um að hann væri barnavinur mesti ákváðu forsvarsmenn garðsins að láta fjarlægja styttuna. Ýmis önnur minnismerki um Savile voru skemmd af almennum borgurum með ýmsum hætti áður en yfirvöld ákváðu að taka þau niður.

Kjósa
12
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir (1)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

„Ég var bara glæpamaður“
1
Viðtal

„Ég var bara glæpa­mað­ur“

„Margt af því sem ég hef gert mun ég aldrei geta bætt fyr­ir,“ seg­ir Kristján Hall­dór Jens­son, sem var dæmd­ur fyr­ir al­var­leg­ar lík­ams­árás­ir. Hann var mjög ung­ur að ár­um þeg­ar ljóst var í hvað stefndi og fann ekki leið­ina út fyrr en ára­tug­um síð­ar. Í dag fer hann inn í fang­els­in til þess að hjálpa öðr­um, en það er eina leið­in sem hann sér færa til þess að bæta fyr­ir eig­in brot.
Þakklátur fyrir að vera á lífi
2
Viðtal

Þakk­lát­ur fyr­ir að vera á lífi

Þor­lák­ur Mort­hens, Tolli, hef­ur marga fjör­una sop­ið í lífs­ins ólgu­sjó. Æsku­ár­in höfðu sín áhrif en þá byrj­aði hann að teikna og var ljóst að dreng­ur­inn væri gædd­ur hæfi­leik­um. Óregla og veik­indi lit­uðu fjöl­skyldu­líf­ið og á unglings­ár­un­um sá hann um sig sjálf­ur. Um ára­bil var hann sjómað­ur, verka­mað­ur og skóg­ar­höggs­mað­ur. Eft­ir mynd­list­ar­nám hef­ur hann lif­að af mynd­list­inni. Nú er Tolli far­inn að mála í ljós­ari tón­um. Hann gaf nýra, greind­ist síð­an með krabba­mein og sigr­aði.
Armando Garcia
5
Aðsent

Armando Garcia

Sjón­arspil úti­lok­un­ar: Al­ræð­is­leg til­hneig­ing og grótesk­an

„Við hvað er­uð þið svona hrædd?“ spyr Arm­ando Garcia, fræði­mað­ur við Há­skóla Ís­lands, þau sem tóku þátt í pall­borði á mál­þing­inu Áskor­an­ir fyr­ir Ís­land og önn­ur smáríki í mál­efn­um flótta­fólks. Hann seg­ir sam­kom­una hafa ver­ið æf­ingu í val­kvæðri fá­fræði og til­raun til að end­ur­skapa hvíta yf­ir­burði sem um­hyggju.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var bara glæpamaður“
2
Viðtal

„Ég var bara glæpa­mað­ur“

„Margt af því sem ég hef gert mun ég aldrei geta bætt fyr­ir,“ seg­ir Kristján Hall­dór Jens­son, sem var dæmd­ur fyr­ir al­var­leg­ar lík­ams­árás­ir. Hann var mjög ung­ur að ár­um þeg­ar ljóst var í hvað stefndi og fann ekki leið­ina út fyrr en ára­tug­um síð­ar. Í dag fer hann inn í fang­els­in til þess að hjálpa öðr­um, en það er eina leið­in sem hann sér færa til þess að bæta fyr­ir eig­in brot.
„Ég berst fyrir réttinum til að lifa“
3
Viðtal

„Ég berst fyr­ir rétt­in­um til að lifa“

Á upp­vaxt­ar­ár­un­um í suð­ur­ríkj­um Banda­ríkj­anna voru rík­ar kröf­ur gerð­ar til þess hvernig hún ætti að haga sér og sínu lífi. Þeg­ar hún fann loks frels­ið til þess að vera hún sjálf blómstr­aði hún, í ham­ingju­sömu hjóna­bandi, heima­vinn­andi hús­móð­ir, sem naut þess að sinna syni sín­um. „Ég gat lif­að og ver­ið frjáls. Það var frá­bært á með­an það ent­ist.“
Þakklátur fyrir að vera á lífi
5
Viðtal

Þakk­lát­ur fyr­ir að vera á lífi

Þor­lák­ur Mort­hens, Tolli, hef­ur marga fjör­una sop­ið í lífs­ins ólgu­sjó. Æsku­ár­in höfðu sín áhrif en þá byrj­aði hann að teikna og var ljóst að dreng­ur­inn væri gædd­ur hæfi­leik­um. Óregla og veik­indi lit­uðu fjöl­skyldu­líf­ið og á unglings­ár­un­um sá hann um sig sjálf­ur. Um ára­bil var hann sjómað­ur, verka­mað­ur og skóg­ar­höggs­mað­ur. Eft­ir mynd­list­ar­nám hef­ur hann lif­að af mynd­list­inni. Nú er Tolli far­inn að mála í ljós­ari tón­um. Hann gaf nýra, greind­ist síð­an með krabba­mein og sigr­aði.
Guðlaug Svala Steinunnar Kristjánsdóttir
6
Það sem ég hef lært

Guðlaug Svala Steinunnar Kristjánsdóttir

Mér renn­ur blóð­ið til skyld­unn­ar

Guð­laug Svala Stein­unn­ar Kristjáns­dótt­ir seg­ir að stærsta lexía lífs síns sé lík­lega að upp­götva um miðj­an ald­ur að hún er ein­hverf. Hún hafi átt­að sig á sjálfri sér með hjálp ann­ars ein­hverfs fólks sem þá hafði þeg­ar oln­bog­að sig áfram í heimi ráð­andi tauga­gerð­ar, misst lík­am­lega, and­lega, fé­lags­lega og starfstengda heilsu áð­ur en það átt­aði sig á sjálfu sér.

Mest lesið í mánuðinum

Sælukot hagnast um tugi milljóna en starfsfólk og foreldrar lýsa skorti
6
Rannsókn

Sælu­kot hagn­ast um tugi millj­óna en starfs­fólk og for­eldr­ar lýsa skorti

Einka­rekni leik­skól­inn Sælu­kot, sem hef­ur feng­ið millj­arð króna í op­in­ber fram­lög síð­asta ára­tug, hef­ur hagn­ast vel og nýtt pen­ing­ana til að kaupa fast­eign­ir fyr­ir stjórn­ar­for­mann­inn. Stjórn­end­ur leik­skól­ans segja mark­mið­ið vera að ávaxta rekstr­araf­gang, en fyrr­ver­andi starfs­menn og for­eldr­ar nem­enda kvarta und­an langvar­andi skorti. Skól­an­um var ný­lega lok­að tíma­bund­ið vegna óþrifn­að­ar og mein­dýra.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár