Áhugafólk um förðun og fagurt handbragð athugið: Nýjasta þáttaröðin af Glow-Up er dottin í hús. Ótrúlegt hæfileikafólk úr öllum borgum, sveitum og skírum Stóra-Bretlands og Írlands er samankomið í fullbúnu sminkherbergi. Öll eru þau til í slaginn og spennt að keppa um titilinn „Best í sminki“. Einn helsti kostur þáttanna er sá að í Glow-up fá introvertar jafnt sem extrovertar og extraextrovertar, stelpur, strákar og stálp, að láta ljós sitt skína í umhverfi þar sem þeirra kyn, kynvitund og kyntjáning eru jafn sjálfsögð og fótbolti og átthagakórar í öðru umhverfi.
Dómarar þáttanna eru sem endranær; sminkdrottningin Val Garland, yfirskeggjaði förðunarfræðingurinn Dominic Skinner ásamt langri strollu af gestadómurum. Dokum þó aðeins við, getur verið að þetta sé fjórða sería og þriðji þáttastjórnandinn tekinn við? Hvað varð um hina geðþekku ungfrú Jama? Einhver er nú starfsmannaveltan hjá breska RÚV.
Fleiri mikilvægar spurningar brenna á vörum áhorfenda: Munu nýju keppendurnir standast álagið eða bugast? Ætlar Val að brjóta odd af oflæti sínu, píra augun bak við gleraugun og mæla töfraorðin: „Ding, dong, darling“ (DDD á Glow-up-ísku útleggst sem: „Vá, framúrskarandi vinnubrögð!“)? Þessi upphrópun er af sama meiði og Hollywood handabandið úr þáttunum The Great British Bake Off. Ef Paul Hollywood tekur í spaðann á keppanda þýðir það að viðkomandi hafi farið fram úr öllum væntingum. Bretar virðast greinilega vera mjög hrifnir af því að aðla fólk með ýmsu móti.
Þættir af þessu tagi eru flokkaðir sem raunveruleikaþættir. Að mínu mati er raunveruleikasjónvarp í sinni tærustu mynd þegar við fáum að fylgjast með lífi og lífsins sorgum fólks og stjörnur þáttanna reyna að vera áhugavert sjónvarpsefni. Frægast er líklega mæðraveldið Kardashian. Sú keppni snýst bara um áhorfstölur og kapphlaup lífsgæðanna. Glow-Up eru að mínu mati ekki meiri raunveruleikaþættir en til dæmis Gettu betur. Keppendur eru raunverulegt fólk í báðum tilvikum.
Við fáum að heyra baksögur þeirra á milli þess sem þeir leysa þrautir eða keppa í hæfni. Munurinn er aðallega sá að Gettu betur fólkið deilir ekki erfiðum lífsreynslusögum með áhorfendum líkt og Glow-up keppendur gera. Kannski væri áhugavert að hlusta á áfallasögur á milli hraðaspurningahlutans og bjölluspurninganna.
Athugasemdir