Þessi grein birtist fyrir meira en 2 árum.

Kvennafótboltinn á Englandi bannaður vegna of mikilla vinsælda

Á fyrstu kvenna­leikj­um í fót­bolta rudd­ust áhorf­end­ur inn á völl­inn með klám og dóna­skap. En síð­ar urðu vin­sæld­ir kvenna­bolt­ans svo mikl­ar að karl­arn­ir urðu af­brýði­sam­ir.

Kvennafótboltinn á Englandi bannaður vegna of mikilla vinsælda
Liðskona Dick, Kerr Ladies glímir við liðsmann í öðru kvennaliði. Félagið hélt velli til 1965 þótt því væri bannað að keppa á lögformlegum fótboltavöllum og stóð iðulega fyrir sýningarleikjum í fjáröflunarskyni.

Nú þegar áhugi á kvennafótbolta færist sífellt í aukana á Englandi, vegna frábærs árangurs landsliðsins á alþjóðamótum undanfarin misseri, þá er gaman að minnast þess að þvert ofan í það sem margir halda, þá er þetta alls ekki í fyrsta sinn sem kvennabolti hefur náð vinsældum í þessu fæðingarlandi fótboltans.

Þegar árið 1881 fóru fram átta eins konar landsleikir í kvennafótbolta milli Englands og Skotlands. Í fyrsta leiknum hafði England frumkvæðið í fyrri hálfleik en tókst ekki að skora. Snemma í seinni hálfleik skoraði Lily St. Clare fyrir Skota og þær skosku bættu síðan við tveim mörkum sem þær Louise Cole og Maud Rimeford skoruðu. Skotland vann því 3-0.

Þetta voru þó varla alvöruleikir heldur eins konar sýningar- eða skemmtiatriði sem sett voru upp milli farandleikflokka sem þá var algengt að færu um sveitir og bæi Bretlands.

Nettie Honeyball í fullum fótboltaskrúða 1895— Nafnið var dulnefni og ekki er …
Kjósa
16
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.
Tengdar greinar

Flækjusagan

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu