Þessi grein birtist fyrir meira en 2 árum.

Að borða matinn þótt kokkurinn sé skúrkur

Jón Sig­urð­ur Eyj­ólfs­son, frétta­rit­ari menn­ing­ar­inn­ar á Spáni og í hinum spænsku­mæl­andi heimi, skrif­ar um rit­höf­und­inn og ólík­indatól­ið Javier Marías sem hef­ur ver­ið gef­inn út á ís­lensku og var lif­andi – og ögr­andi – afl í spænskri um­ræðu. Já, hann borð­aði mat sem illa sið­að­ir kokk­ar eld­uðu.

Að borða matinn þótt kokkurinn sé skúrkur
Ólíkindartól Rithöfundurinn Javier Marias.

Þú gengur inn á veitingastað með gaulandi garnir, sest niður við dúkalagt borð og fyrir þig er lagður ilmandi kjötréttur. Þú stingur puttanum í sósuna, sannreynir að hún er hin gómsætasta og ferð að skera steikina sem virðist bráðna undan hnífnum. En þá kemur babb í bátinn. Þér berst til eyrna að kokkurinn sé illmenni. Þú leggur hnífapörin hastarlega á borðið, stendur upp og arkar út. Það síðasta sem þjónninn heyrir þig segja er „ég læt ekki bjóða mér svona“.

Þessa fabúlu hefur undirritaður lagað aðeins til í þeim tilgangi að skýra frá sjónarmiðum spænska rithöfundarins Javier Marías þegar kemur að slaufun og pólitískri rétthugsun. Í bók sinni Er kokkurinn ekki örugglega góðmenni? (¿Será buena persona el cocinero?) kveður hann skýrt á um hana: þú spyrð ekki um innræti þegar þú ferð út að borða, af hverju ættir þú að gera það þegar þú kaupir þér bók …

Kjósa
12
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
4
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
6
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár