„Hingað til Póllands eru komin yfir 600 þúsund börn á flótta undan stríðinu í Úkraínu, á aðeins tólf dögum,“ sagði starfskona Rauða kross Póllands við ljósmyndara í þorpinu Hrebenne, á landamærum ríkjanna tveggja. Rétt áður höfðum við horft á þrjár rútur og fjóra sjúkrabíla þjóta framhjá, en bílalestin var á leið frá Kænugarði til Varsjár, yfir þúsund kílómetra leið, með 170 krabbameinssjúk börn. Öll börnin á krabbameinsdeildinni. Foreldrarnir voru ekki með í för.
Í gær höfðu tvær milljónir Úkraínumanna flúið landið sitt. Um sextíu prósent þeirra hafa flúið hingað til Póllands en seinnipartinn í gær höfðu 1.204.403 skráð sig inn í landið á þessum örfáum dögum. Það er tekið á móti þeim með opnum örmum, maður finnur hve allir Pólverjar eru samtaka að hjálpa til, veita húsaskjól eða skutl á næsta gistiheimili eða í næstu rútu.
Á landamærunum Póllands megin eru komnar upp tjaldbúðir þar sem alþjóðleg hjálparsamtök bjóða flóttafólkinu upp á heitan mat, hlýrri föt, og leikföng og bleyjur fyrir börnin. Flóttafólkið kemur ekki með mikið með sér, flestir með í mesta lagi tvær töskur, af smærri gerðinni. Hvað myndi maður sjálfur taka með, ef maður þyrfti að taka sig upp og flýja?
„Ég tók bara með eitt par af skóm, þá sem ég stend í“
„Það fyrsta sem ég setti í bakpokann minn var myndaalbúm, ég vil eiga myndir af foreldrum mínum, manni og æsku minni, ef allt fer á versta veg,“ sagði Irína við mig. Hún var búin að vera fimm daga á leiðinni frá austurhluta Úkraínu. „En bróðurparturinn í mínum bakpoka eru föt og nauðsynjar fyrir barnið.“
Athugasemdir