Hópstjóri náttúruvárvöktunar á Veðurstofu Íslands ráðleggur fólki á Reykjanesi og höfuðborgarsvæðinu að tryggja „að það sé ekkert sem getur dottið ofan á börnin okkar, eða dottið ofan á okkur þegar við sofum“.
Almannavarnadeild Ríkislögreglustjóra hefur lýst yfir hættustigi á Reykjanesi og höfuðborgarsvæðinu vegna hrinunnar.
Bæði eru líkur á áframhaldandi eftirskjálftum í hrinunni á Reykjanesskaga og svo möguleiki á því að svokallaður Brennisteinsfjallaskjálfti geti orðið í kjölfarið.
„Það sem er óþægilegt í öllu þessu er að svæðið á milli Kleifarvatns og Bláfjalla hefur verið svo til skjálftalaust allt síðasta ár. Og við vitum að þar hafa stærstu skjálftarnir komið, allt að 6,5, svokallaðir Brennisteinsfjallaskjálftar,“ segir Kristín Jónsdóttir, hópstjóri náttúruvárvöktunarinnar, í samtali við hádegisfréttir RÚV.
„Síðasti slíkur skjálfti var 1968 og við vitum að þar geta komið ennþá öflugri skjálftar heldur en við höfum verið að mæla í morgun og það er spurning hvernig aðdragandinn að slíkum skjálfta verður. Ætli hann komi svona óforvarandis, eða í kjölfar svona hrinu eins og við erum að sjá núna? Þannig að því miður þá held ég að við þurfum að búa okkur undir að það sé áframhaldandi óstöðugleiki allavega næstu daga.“
Engar skýrar vísbendingar eru um að hraunrennsli sé á leið upp á yfirborðið vegna skjálftanna sem áttu upptök sín nærri Fagradalsfjalli, skammt frá Grindavík, þar sem óttast hefur verið að eldgos sé yfirvofandi vegna skjálftavirkni síðustu misserin. Skjálftarnir í dag hafa verið sniðgengisskjálftar, þar sem flekar nuddast saman, frekar en gliðnunarskjálftar sem opna jarðskorpuna fyrir kviku.
Klukkan 12.37 í dag kom 43. jarðskjálftinn yfir 3 að stærð, þá 5 að stærð samkvæmt frumniðurstöðum, 5,7 kílómetrum norðaustan við Krýsuvík, eða við Kleifarvatn.
Að sögn Kristínar voru flestir skjálftarnir í morgun á um 7 kílómetra dýpi. Meldingar um nýja gufubólstra og gasútstreymi hafa borist Veðurstofunni, meðal annars á Höskuldarvöllum, en talið er að þeir hafi verið til staðar áður. „Við erum ekki með neitt í höndunum á þessari stundu um að jarðhitavirkni hafi aukist,“ segir hún.
Farið verður yfir stöðuna með Almannavörnum í framhaldinu og metin hætta á áframhaldandi skjálftavirkni. „Við þurfum að gera ráð fyrir því að það sé óstöðugleiki núna á þessu svæði,“ segir Kristín.
Skjálftum í Brennisteinsfjöllum er lýst í annálum sem birtir eru á vef Jarðvísindastofnunar Háskóla Íslands, sem Páll Einarsson jarðfræðingur tók saman vegna skjálftahrinunnar á Reykjanesskaga.
Þar segir frá skjálfta nærri Brennisteinsfjöllum árið 1929:
„Hinn 23. júlí varð stærsti skjálfti sem vitað er að hafi orðið á Reykjanesskaga. Upptök hans voru nálægt Brennisteinsfjöllum, líklega á hinu svokallaða Hvalhnúksmisgengi. Stærðin var 6, 3 og skjálftinn fannst víða um land og olli umtalsverðu tjóni í Reykjavík og nágrenni.“
Öðrum skjálfta, árið 1968, er þannig lýst: „Jarðskjálfti af stærðinni 6,0 varð 5. desember og átti hann upptök í Brennisteinsfjöllum, líklega á Hvalhnúksmisgenginu, líkt og skjálftinn 1929. Brotlausn hans sýnir að hann varð vegna hægri handar sniðgengishreyfinga á misgengi með N-S stefnu. Skjálftinn fannst víða og olli minniháttar tjóni í Reykjavík.“
Athugasemdir