Upphaf

Á leiðinni til Bessastaða er ferðast um tímann, fram hjá fuglavarpi og hrossum á beit við hafið, inni á miðju höfuðborgarsvæðinu.

Aðfluttar aspir og lúpína, innflytjendur frá Alaska, sýna okkur að þetta er ekki bara gamla Ísland. Úti á nesinu sést fáninn blakta við Bessastaði, þar sem Guðni Th. Jóhannesson hefur nú búið í fjögur ár. Í embætti sem er í senn gamalt og nýtt, byggt á danskri stjórnarskrá þar sem konungi var breytt í þjóðkjörinn forseta, en mótað af þeim sem þar situr hverju sinni. Nú hefur hann fengið mótframboð frá manni sem kemur úr allt annarri átt en hann.

Guðni heilsar mér snöggt með nokkrum mismunandi háttum, og spyr hvaða aðferð ég sé að nota. Ég segist leyfa gagnaðilanum að ráða, en undirliggjandi er einbeittur ásetningur minn um að verða aldrei að farvegi heimsfaraldurs að þjóðhöfðingja. Við heilsumst því ekki með handabandi.

Á úlnlið hans sést …