„Að biðja einmitt þennan hugmyndafræðing flokksins um að gagnrýna bókina mína er, eins og ég sá að einhver skrifaði, eins og að biðja kalkún um að skrifa gagnrýni um þakkargjörðarhátíðarmálsverð.“ Þetta skrifar Svein Harald Øygard, fyrrverandi Seðlabankastjóri, um gagnrýni Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar á bók Sveins Haralds um tíma hans á stóli Seðlabankastjóra.
Svein Harald skrifar færslu á Facebook síðu sína þar sem hann rekur að yfir vetrarmánuðina 2008 til 2009 hafi ein af kröfum mótmælenda sem fylltu götur Reykjavíkur verið sú að Davíð Oddsson viki úr stóli Seðlabankastjóra. Davíð hafi hins vegar ekki tekið slíkt í mál. Eftir að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar féll hafi Alþingi samþykkt lög sem settu Davíð af. „Sumir voru þeirrar skoðunar að tilraunin um óheft bankakerfi hefði endað úti í skurði.“
Síðan var Davíð gerður að ritstjóra Morgunblaðsins og nú, tveimur mánuðum eftir útkomu bókarinnar er Hannes, helsti arkitekt nýfrjálshyggjunnar á Íslandi, sá sem ritstjórinn velur til að gagnrýna bókina, skrifar Svein Harald. Í ljósi þess að Hannes var viðstaddur þegar öll mistökin sem leiddu til hrunsins voru gerð ætti hann að vera í lykilstöðu til að verja aðgerðir stjórnvalda og ekki síður vinar síns, Davíðs Oddssonar fyrrverandi Seðlabankastjóra, í aðdraganda fjármálahrunsins á Íslandi. Þess finnst þó ekki staður í gagnrýni hans, skrifar Svein Harald, heldur hnýtir Hannes helst í það að Svein Harald hafi misritað nafn eins yfirmanna Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, Danans Poul Thomsens. Svein Harald telur þó að það séu kannski skiljanleg, og smávægileg, mistök.
„Ég minnist þess enn hversu reiður ég var þá“
Svein Harald lýsir því að á fundi með Thomsen þessum hafi staðið deilur um það að íslenski Seðlabankinn hafi viljað lækka lánavexti en á sama tíma beita óhefðbundnum aðferðum til að styrkja krónuna. Thomsen hafi hins vegar notað vald og hótanir um að draga til baka stuðning sjóðsins en ekki skynsamleg rök til að stöðva þær fyrirætlanir. En íslenski Seðlabankinn gaf sig ekki.
„Það [misritunin] var kannski í skiptum fyrir að umræddur yfirmaður Alþjóðagjaldeyrissjóðsins öskraði á mig í Washington þegar ég varði afstöðu íslenska Seðlabankans í fundi með sjóðnum. Ég minnist þess enn hversu reiður ég var þá.“
Athugasemdir