Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, vill setja lög gegn því að fjárlagahalli nemi meira en 2,5 prósentum af landsframleiðslu. Ákvæði um þetta er að finna í frumvarpi hans til laga um opinber fjármál sem lagt hefur verið fram á síðustu tveimur þingum og mælst vel fyrir, bæði meðal stjórnarliða og þingmanna stjórnarandstöðunnar.
Hagfræðingar sem Stundin hefur rætt við gera hins vegar alvarlegar athugasemdir við fjármálaregluna og telja óskynsamlegt að binda hendur fjárveitingarvaldsins með þeim hætti sem boðað er.
Samkvæmt 7. gr. laganna verða markmið fjármálastefnu og fjármálaáætlunar um afkomu og efnahag hins opinbera að samræmast þremur skilyrðum. Í fysta lagi þarf heildarjöfnuður yfir fimm ára tímabil alltaf að vera jákvæður og árlegur halli alltaf að vera undir 2,5 prósentum af landsframleiðslu. Í öðru lagi þurfa heildarskuldir, að frátöldum lífeyrisskuldbindingum og viðskiptaskuldum og að frádregnum sjóðum og bankainnstæðum, að vera lægri en nemur 45 prósentum af vergri landsframleiðslu. Í þriðja lagi er kveðið á um að ef skuldahlutfall farið yfir 45 prósent skuli sá hluti sem umfram er lækka að meðaltali á hverju þriggja ára tímabili um að minnsta kosti 5 prósent á hverju ári.
Óæskilegt að skuldsetja ríkissjóð
Fram kemur í greinargerð frumvarpsins að skilyrðin séu leiðbeinandi við setningu árlegra markmiða í fjármálastefnu. „Til samræmis við það sem víða tíðkast er talið rétt að setja halla hins opinbera neðri mörk, þ.e. að hann geti aldrei orðið meiri en 2,5% af landsframleiðslu en það svarar til um 45 milljarða kr. við núverandi stig landsframleiðslunnar. Meginrökin fyrir þessu viðmiði eru tvíþætt; annars vegar að ekki er talið æskilegt að stjórnvöld séu að skuldsetja sig um of yfir tímabil hagsveiflu og þar með þyngja róður í rekstri hins opinbera með aukinni vaxtabyrði og hins vegar að skapa trúverðugleika um fjármálastefnu stjórnvalda sem varðar bæði peningamálastefnuna og þróun verðbólgu,“ segir þar. Verður sérstöku fjármálaráði falið að leggja mat á hvort skilyrðin teljist uppfyllt.
Keynesísk hagstjórn bönnuð?
Lagafrumvarp Bjarna stangast að vissu leyti á við hagstjórnarkenningar John Maynard Keynes, áhrifamesta hagfræðings 20. aldar. Hann hélt því fram að í góðæri ætti að reka ríkissjóð með afgangi en að umtalsverður hallarekstur væri nauðsynlegur á tímum niðursveiflna í efnahagslífinu. Þannig gæti ríkisvaldið örvað eftirspurn og haldið atvinnustiginu háu, safnað skuldum sem greiddar yrðu upp í næsta góðæri.
Stundin bar fjármálareglu Bjarna undir tvo hagfræðinga, þá Indriða H. Þorláksson, fyrrverandi ríkisskattstjóra og Þórólf Matthíasson, prófessor við Háskóla Íslands.
Athugasemdir