Á miðvikudaginn var fengum við að sjá spunameistara að störfum.

Spunameistarar hafa alltaf verið til í pólitík, bæði á Íslandi og annars staðar, en óhætt er að segja að áhyggjur af starfsemi þeirra hafi vaxið að undanförnu, og með réttu.

Vel heppnað dæmi um spuna mátti sjá í Ameríku fyrir nokkrum vikum þegar Robert Mueller skilaði skýrslu sinni um Rússarannsóknina og tilraunir Donalds Trumps Bandaríkjaforseta til að kveða hana niður.

Trump naut þess að hann og hans menn fengu skýrsluna fyrst í hendur og gátu því ráðið því að verulegu leyti hvernig hún var kynnt framan af.

Og eftir jaml og japl og fuður kynnti dómsmálaráðherra Trumps niðursoðna niðurstöðu Muellers þannig að skýrslan sýndi fram á að hvorki hefði verið um að ræða samvinnu Trumps-manna við Rússa né tilraunir Trumps til að leggja stein í götu rannsóknarinnar.

Og í nokkrar vikur fékk sú niðurstaða að standa.

No collusion!!

Trump og hans menn notuðu tímann vel til að hamra á henni og góluðu „no collusion, no obstruction“ við hvert tækifæri.

Þegar meirihluti skýrslunnar var loks birtur kom í ljós að málið var alls ekki svo einfalt að Trump væri hreinsaður af öllum ásökunum. Óhætt er að segja að enginn forseti annar en Trump hefði lifað af þann harða áfellisdóm sem í skýrslunni felst.

En þá höfðu Trumps-menn náð að gróðursetja blekkingar sínar í huga stuðningsmanna sinna svo vel að við þeim verður varla hróflað.

Að blekkja og afvegaleiða

Fallega gert, ha? Einhverjir spunameistarar unnu vissulega fyrir kaupinu, en er það aðdáunarvert að fá kaup fyrir að blekkja og afvegaleiða?

Í gær féll úrskurður Persónuverndar í máli Klausturdónanna Sigmundar Davíðs, Önnu Kolbrúnar, Bergþórs Ólasonar og Gunnars Braga gegn Báru Halldórsdóttur sem tók upp á laun gífuryrði þeirra á barnum, vansællar minningar.

Niðurstaðan var send málsaðilum, Klausturdónum og Báru, og svo bjóst Persónuvernd til að birta niðurstöðuna opinberlega á vef sínum eins og venja er. 

Nema hvað þá kom beiðni frá lögmanni Klausturdóna, hinum kostulega Reimari Péturssyni, um að bíða með birtingu niðurstöðunnar þangað til Klausturdónunum skjólstæðingum hans hefði gefist tími til að skoða hana.

Persónuvernd virðist hafa fallist á það af einskærri kurteisi.

Frétt birtist

Nema hvað, ég veit ekki nákvæmlega klukkan hvað en sennilega um það leyti sem sjónvarpsfréttir á RÚV voru að fara í loftið, þá birtist á vefsíðu einni frétt um niðurstöðuna. Þar sagði aðeins að Persónuvernd hefði dæmt upptökuna ólöglega og Báru bæri að eyða henni. Og jú, því var bætt við að ekki væri tilefni til að beita sektum gegn Báru.

Aðrir fjölmiðlar tóku þetta strax upp en urðu framan af að styðjast eingöngu við hina stuttaralegu frásögn vefsíðunnar sem rekin er af aðilum sem tengjast Miðflokki Klausturdónanna mjög náið.

Og samkvæmt þessari frásögn virtist fordæming Persónuverndar á Báru alveg afdráttarlaus.

Ætla mætti að stuðningsmenn Miðflokksins hafi verið alveg í startholunum að birta fréttina. Einn þeirra sagði að niðurstaða Persónuverndar sýndi að Miðflokksmenn hefðu orðið „fyrir fólskubragði. Nú er ljóst að öll þessi aðför var og er ólögmæt með öllu. Þeir sem hafa mært þann sem brýtur lög ættu að biðja viðkomandi og aðstandendur þeirra afsökunar.“

Gert lítið úr Báru

Þarna er semsé farið fram á að þeir sem hafa gagnrýnt Berþór Ólason og Gunnar Braga fyrir klámyrði þeirra um þingkonur og fleiri, Önnu Kolbrúnu fyrir hæðni hennar um baráttukonuna Freyju og Sigmund Davíð fyrir MEÐAL ANNARS aðkomu hans að sendiherraplottinu, þeir sem gagnrýnt höfðu þetta fólk áttu nú að biðja það auðmjúklega fyrirgefningar.

Og svo var hamrað á næsta stigi, sem felst í að gera lítið úr Báru Halldórsdóttur og gefa í skyn að hún sé leiksoppur illra afla bak við tjöldin:

„Þarna úti eru aðilar sem völdu einstakling í verkið með veika félagslega stöðu og létu viðkomandi hlera pólitíska andstæðinga. Þetta svipar til þess þegar fjárglæframenn létu róna skrifa upp á víxla og seldu svo.“

Ekkert af þessu þvaðri er í raun svaravert, nema af því stuðningsmenn Miðflokksins hafa hamrað á þessu síðan. Þetta á að verða línan þeirra, rétt eins og þegar Trump og hans menn hrópuðu hver í kapp við annan: „No collusion, no obstruction.“

Ekki einföld fordæming

Þegar úrskurður Persónuverndar var svo birtur í heild kom í ljós að hann var EKKI sú einfalda fordæming á lögbrotum Báru sem ætla hefði mátt af stuttri fréttinni sem vefsíðan birti og aðrir fjölmiðlar eltu í fyrstu. Jú, hún er dæmd fyrir að hafa brotið persónuverndarlög en raunar fyrst og fremst vegna þess hve löng upptakan er. Ég er reyndar alveg ósammála því. En í þeirri niðurstöðu að Báru skuli ekki gerð nein sekt, þar er að finna ýmsar hugleiðingar sem skjóta raunar stoðum undir réttlætingu gjörða hennar, frekar en hitt.

Þarna hafði sem sagt í raun verið sett af stað atburðarás sem átti að festa tiltekna útgáfu sannleikans í hugum stuðningsmanna Miðflokksins.

Gott að vita það, næst þegar vefsíðan birtir fréttir sem aðrir eiga ekki gott með að sannreyna eða skoða nánar á svipstundu.