Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 5 árum.

Ertu ekki að grínast?

Grín­ist­ar ná ít­rek­að kjöri í valda­stöð­ur, eins og stefn­ir í með for­seta­embætt­ið í Úkraínu.

Gamanleikarinn og leikstjórinn Volodymyr Zelensky hlaut flest atkvæði í nýafstöðnum forsetakosningum í Úkraínu og þykir líklegur til að bera sigur úr býtum í seinni umferð kosninganna síðar í þessum mánuði. Hann er þó síður en svo fyrstur til að feta óhefðbundnar brautir frá gríni og gamanmálum í stjórnmálin.

Það þótti aðhlátursefni árið 1964 þegar Repúblikanaflokkurinn tilnefndi George Murphy, léttlyndan leikara úr dans- og söngvamyndum í Hollywood, til að taka sæti í öldungadeild Bandaríkjaþings. Þótti mörgum lágt lagst til að næla í atkvæði út á þekkt nafn og spáðu því að almenningur myndi hafna því að breyta virðulegum þingsölum í leiksýningu með þessum hætti. 

Murphy náði þó kjöri og einn fremsti grínisti þess tíma, Harvard-prófessorinn og píanósnillingurinn Tom Lehrer, gerði sér mat úr öllu saman í gamansömu lagi sem hann flutti í vikulegum sjónvarpsþætti um málefni líðandi stundar. Lehrer dró Murphy sundur og saman í háði og sagði meðal annars að …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Ópera eða þungarokk? - Áhrif smekks á viðhorf annarra til okkar
Samtal við samfélagið#8

Ópera eða þung­arokk? - Áhrif smekks á við­horf annarra til okk­ar

Hef­ur smekk­ur okk­ar áhrif á hvernig aðr­ir meta okk­ur? Mads Meier Jæ­ger, pró­fess­or við Kaup­manna­hafn­ar­skóla, svar­aði þeirri spurn­ingu á fyr­ir­lestri sem hann flutti ný­lega á veg­um fé­lags­fræð­inn­ar og hann ræddi rann­sókn­ir sín­ar í spjalli við Sigrúnu í kjöl­far­ið. Því hef­ur oft ver­ið hald­ið fram að meiri virð­ing sé tengd smekk sem telst til há­menn­ing­ar (t.d. að hlusta á óper­ur eða kunna að meta ostr­ur) en lægri virð­ing smekk sem er tal­inn end­ur­spegla lág­menn­ingu (t.d. að hlusta á þung­arokk eða vilja bara ost­borg­ara). Á svip­að­an hátt er fólk sem bland­ar sam­an há- og lág­menn­ingu oft met­ið hærra en þau sem hafa ein­ung­is áhuga á öðru hvoru form­inu. Með meg­in­d­leg­um og eig­ind­leg­um að­ferð­um sýn­ir Mads fram á að bæði sjón­ar­horn­in skipta máli fyr­ir hvernig fólk er met­ið í dönsku sam­fé­lagi. Dan­ir álíta til dæm­is að þau sem þekkja og kunna að meta hluti sem tengj­ast há­menn­ingu fær­ari á efna­hags­svið­inu og fólk ber meiri virð­ingu fyr­ir slík­um ein­stak­ling­um en þau sem að geta bland­að sam­an há-og lág­menn­ingu eru tal­in áhuga­verð­ari og álit­in hafa hærri fé­lags­lega stöðu. Þau Sigrún ræða um af hverju og hvernig slík­ar skil­grein­ing­ar hafa áhuga á mögu­leika okk­ar og tæki­færi í sam­fé­lag­inu. Þau setja nið­ur­stöð­urn­ar einnig í sam­hengi við stefnu­mót­un, en rann­sókn­ir Mads hafa með­al ann­ars ver­ið not­að­ar til að móta mennta­stefnu í Dan­mörku.

Mest lesið undanfarið ár