Þessi grein birtist fyrir rúmlega 2 mánuðum.

Eigum við að dansa?

Tíma­bært er að rekja sögu list­d­ans­ins – að mati Páls Bald­vins Bald­vins­son­ar sem rýn­ir í bók­ina List­d­ans á Ís­landi og seg­ir að nú liggi fyr­ir saga hundrað ára bar­áttu dans­ara og unn­enda dans­ins fyr­ir líf­væn­leg­um skil­yrð­um list­forms­ins.

Eigum við að dansa?
Bók

List­d­ans á Ís­landi

Höfundur Ingibjörg Björnsdóttir
Hið íslenska bókmenntafélag
331 blaðsíða
Gefðu umsögn

Ingibjörg Björnsdóttir dansari, kennari og danshöfundur tók við sögu listdans á Íslandi eftir að Árni Ibsen hvarf frá verkinu sökum heilsubrests en upphaf þeirrar vinnu má rekja 30 ár aftur til frumkvæðis Félags íslenskra listdansara. Bók Ingibjargar er í stóru broti, ríkulega skreytt ljósmyndum, frumrannsókn og fagnaðarefni þeim sem unna dansinum.

Ritið skiptist í tíu kafla auk fjögurra viðauka og skrár. Ræður tímaröð þræðinum og lýkur árið 2020. Formáli skýrir uppbyggingu verksins og nokkur grunnhugtök.  Upphafskaflinn (18 bls.) rekur uppgang listdansins í vesturálfu. Annar kafli lýsir hvernig listdans hefst hér fyrir atbeina Árna Eiríkssonar og Stefaníu Guðmundsdóttur árin 1904 til 1907 með kennslu Georg Berthelsen. Segir þá frá frumkvöðlum, Stefaníu og Guðrúnu Indriðadóttur, sýningum þeirra og dönsum hjá Leikfélagi Reykjavíkur. Svo rekur hún í tímaröð aðra frumherja (22 bls.) uns Þjóðleikhúsið er vígt og Guðlaugur Rósenkranz stofnar listdansskóla, óperukór, leikskóla og rekur um tíma sinfóníuhljómsveit í nafni þess.

Ungar konur …

Kjósa
6
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

Helmingi dýrari matarkarfa eina ráðið við sjúkdómnum
2
Skýring

Helm­ingi dýr­ari mat­arkarfa eina ráð­ið við sjúk­dómn­um

„Við höf­um oft íhug­að mjög al­var­lega að flytja bara út af þessu,“ seg­ir Anna Gunn­dís Guð­munds­dótt­ir um þær hindr­an­ir sem fólk með selí­ak mæt­ir hér á landi. Dótt­ir henn­ar, Mía, er með sjúk­dóm­inn sem er ein­ung­is hægt að með­höndla með glút­en­lausu fæði. Mat­arkarfa fjöl­skyld­unn­ar hækk­aði veru­lega í verði eft­ir að Mía greind­ist. Þá er það þraut­in þyngri fyr­ir fólk með selí­ak að kom­ast út að borða, panta mat og mæta í mann­fögn­uði.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Læknir á Landspítalanum lenti aldrei í sama vanda í Noregi
5
Á vettvangi

Lækn­ir á Land­spít­al­an­um lenti aldrei í sama vanda í Nor­egi

Frá­flæðis­vandi Land­spít­al­ans náði nýj­um hæð­um á síð­asta ári, segja flæð­is­stjór­ar. Elf­ar Andri Heim­is­son er lækn­ir á Land­spít­al­an­um sem hef­ur unn­ið bæði hér og í Nor­egi. Þar þyk­ir al­var­legt ef sjúk­ling­ur er leng­ur en fjóra tíma á bráða­mót­töku: „Ég lenti aldrei í því að við gæt­um ekki út­skrif­að sjúk­ling.“

Mest lesið í mánuðinum

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár