Eftirfarandi er textaútgáfa annars þáttar Á vettvangi, nýrrar hlaðvarpsþáttaraðar í umsjón Jóhannesar Kr. Kristjánssonar, sem aðgengilegur er vef Heimildarinnar. Þáttinn má nálgast hér.
Það er eftirspurn í gangi - þetta er hulduheimur. Eins og ég nefndi áðan þá vill enginn tala um þetta og það er slæmt vegna þess að þá fær þetta að vera svolítið í friði en það er verið að búa til fórnarlömb. Og það verður aldrei þannig að þessi hópur sem sækist í þetta muni sætta sig við: ja ég næ mér bara í efni sem er 10 ára gamalt. Það verður aldrei þannig. Það verður alltaf reynt að ná í nýtt efni - það verður alltaf þannig. Það er her úti í hinum stóra heimi, óskipulagður og skipulagður sem vinnur við það að reyna að búa til ný fórnarlömb og þeir svífast bókstaflega einskis. Og þetta veldur því að líf fólks eyðilegst …
Kjósa
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.
Tengdar greinar
Á vettvangi
Jóhannes Kr. Kristjánsson
Að finna fyrir einmanaleika
Ég öskraði, grét og talaði við gröf hans föður míns. Ég hef aldrei verið eins einmana og þegar hann dó.
Vont að vita af þeim einum yfir hátíðarnar
„Maður veltir fyrir sér hvað varð til þess að hann var bara einn og var ekki í tengslum við einn né neinn,“ segir lögreglukona sem fór í útkall á aðventunni til einstæðings sem hafði dáið einn og legið lengi látinn.
„Ég vil frekar vera besti sjúkraliði landsins“
Sjúkraliðar á bráðamóttöku segja starfið gefandi, þó það sé líka oft erfitt. Ungur karlmaður sem starfar þar sem sjúkraliði segir erfiðast að sjá börn mikið veik eða nálægt dauðanum. 63 ára kona í sama starfi segist vera orðin þreytt í skrokknum en að hún muni ekki hætta fyrr en hún nái 65 árum.
Óléttur hjúkrunarfræðingur tekinn hálstaki
Þær eru kýldar og teknar hálstaki. Kynferðisleg áreitni gagnvart starfsfólki bráðamóttökunnar er algengt. „Algengara en við tölum um,“ segir hjúkrunarfræðingur. Starfsfólk á vaktinni hefur verið lamið, það er káfað á því og hrækt á það. Hótanir sem starfsfólk verður fyrir eru bæði um líflát og nauðganir. Í sumum tilvikum er ofbeldið það alvarlegt að starfsfólk hefur hætt störfum eftir alvarlegar árásir.
Góðum hjúkrunarfræðingi þarf að þykja vænt um fólk
Ellen Björnsdóttir hefur starfað á bráðamóttökunni nær hálfa öld. Eftir erfið mál hefur hún þurft að fara afsíðis til að gráta, en segir að það sé hluti af starfinu: „Þegar maður hættir að finna til með fólki, þá á maður að hætta.“ Sú stund er alls ekki komin.“
„Við mætum í vinnuna til þess að sigra“
Kona sem situr á biðstofu með fleira fólki er að greinast með heilaæxli og það þarf að tilkynna henni það. En það er enginn staður sem hægt er að fara með hana á, til að ræða við hana í næði. Í annan stað er rætt við aðstandendur frammi, fyrir framan sjálfsalann en þá fer neyðarbjallan af stað og hamagangurinn er mikill þegar starfsfólkið hleypur af stað. Í fjóra mánuði hefur blaðamaður verið á vettvangi bráðamóttökunnar á Landspítalanum og fylgst með starfinu þar.
Athugasemdir (2)