Finnst þér ójöfnuður áberandi í íslensku samfélagi – og hvernig birtist það? Þessari spurningu var beint að vegfarendum sem valdir voru af handahófi. Flestir sögðu svo vera og tilefni væri til aðgerða. Kallað var eftir hækkunum á lægstu launum, breytingum á skattkerfi og lokunum á skattasmugum. 

Síhverfandi millistéttSólmundur vill sjá millistéttina blómstra en óttast að hún eigi á hættu að hverfa eins og staðan er í dag.

Sólmundur Ósk Hálfdáns, 28 ára, rafvirki segir að ójöfnuður í íslensku samfélagi birtist helst í stéttaskiptingu. „Ójöfnuður er á milli stétta. Millistéttin í landinu er að minnka með hverjum einasta degi.“

Sólmundur vill helst grípa til aðgerða til að draga úr stéttaskiptingu. „Í fyrsta lagi mætti hækka lægstu laun til að byrja að byggja aftur upp millistéttina. Eins þyrfti að loka á ákveðnar skattasmugur sem fólk nýtir til að komast undan því að greiða þann pening sem það á að borga, svo ríkið geti stutt við þá sem þurfa mest á því að halda.

Draumurinn er að fá borgaralaun, en þá þyrfti sterkara skattkerfi.“

Sátt með launakvótann.Ragnheiður trúir á þær aðgerðir sem ráðist hefur verið í innan samfélagsins er varða bætt kynjahlutföll á vinnustöðum.

Ragnheiður Linnet, 23, nemi og starfmaður í Auganu segir að ójöfnuður sé áberandi og birtist aðallega í forréttindum hvítra og ójafnrétti kynjanna. Hún vill að samfélagið haldi áfram að vinna að úrbótum sem nú þegar er verið að innleiða, svo sem kynjakvóta. „Það ætti einnig að skoða og leiðrétta launamismun eftir kynhneigð.“

Ekki samdauna misskiptingunni.„Það þarf að minnka þennan mun.”

Valgeir Guðmundsson, 70 ára, strætóbílstjóri og blikksmiður telur að það sé mikil misskipting í þjóðfélaginu. „Það er til fólk sem hefur nóga peninga og svo er mikið af fólki sem á enga peninga.“

Valgeir segir hægt að fara ýmsar leiðir til úrbóta. „Hækka persónuafsláttinn til dæmis, það myndi muna láglaunafólki miklu. Það þarf að minnka þennan mun.“

Skattfríðindi fyrir láglaunafólk.Halldóra er sátt við lífið en er þó meðvituð um fólk sem er verr statt en hún.

Halldóra Sigmundsdóttir, 82 ára, verkakona hefur yfir engu að kvarta. „Mér finnst lífið nú bara nokkuð gott.“ Halldóra sagði þó að það mætti bæta hlutskipti fátækasta fólksins, til að mynda með skattafríðindum.

Spáir ekki í ójöfnuðValdimar vill ekki dvelja í reiðinni.

Valdimar Tómasson, 51 árs, ljóðskáld segir óþarft að velta sér upp úr því sem ekki er hægt að breyta, en ójöfnuður hafi alltaf fylgt samfélagsskipan manna. „Ójöfnuður er bara svo eðlilegur að maður kippir sér ekkert upp við hann. Ég eyði ekki orku minni í þá reiði.“ Hann viðurkennir þó að hann myndi bregðast öðruvísi við ef hann vissi hvað hægt væri að gera til að draga úr ójöfnuði.

Bætt aðgengiAð starfa með fötluðu fólki hefur vakið upp vitund Bryndísar á því hvað samfélagið gerir almennt litla grein fyrir skjólstæðingum hennar.

Bryndís Steinþórsdóttir, 22 ára, í starfi hjá Reykjadal. „Ég er í starfi hjá Reykjadal og get sagt að ég finn fyrir ójöfnuði gagnvart fötluðu fólki. Samfélagið er byggt fyrir okkur hin en ekki fyrir fatlaða. Það ætti að gera hlutina aðgengilegri fyrir fatlað fólk, til dæmis þá sem nota hjólastóla.“