Fína fólkið felur sitt á Tortóla. Fína fólkið felur sjitt á Tortóla. Fína fólkið tók saman sína fínustu seðla og keypti þeim far úr landi. Alveg eins og Danir gerðu eftir siðaskiptin 1550 samkvæmt nýjustu fréttum og stórmerkum niðurstöðum Steinunnar Kristjánsdóttur fornleifafræðings. Okkar kaþólska kirkjusilfri var öllu siglt úr landi. Í mörgum skipsförmum! Á tuttugu ára tímabili! Því var öllu komið inn í skrattaskjól hjá Danakonungi þar sem því var steypt í sjóðandi silfurpott og hrært í þar til allir kaleikar og allir skírnarfontar Norður og Suðuramts voru komnir á fljótandi form, þá var þeim hellt í mót og úr þeim steypt þrjú tignarleg silfurljón sem enn standa á gólfi Rósenborgarhallar í Kaupmannahöfn, enn jafn glansandi fín, og enn með sama aulasvipinn og árið sem þau fæddust, árið 1600, aulasvip hins illa getna. „Landsmönnum bar að láta af hendi allan eir og kopar handa konúnginum, af því það þurfti að endurreisa Kaupinhafn eftir stríðið,“ stendur á fyrstu síðu Íslandsklukkunnar. Þá voru það útlensku yfirvöldin sem rændu okkur ættarsilfrinu, nú eru það fjölskyldurnar fjórtan sinnum fjörutíu og þrír, gráðugu frumurnar í þjóðarlíkamanum, þær sem éta þær veiku og gubba gróðanum inn á reikninginn sinn, þær sem éta okkur að innan, þær sem stinga okkur í bakið og stinga undan öllu því sem verðmiða hefur og geymir það svo utan lands, utan okkar kerfis. Þess vegna sveltur heilbrigðiskerfið, þess vegna fáum við ekki nýjan spítala, þess vegna er sparað í leikskólum, þess vegna er Buglið í ruglinu, þess vegna er skólakerfið okkar í þriðju deild, þess vegna fáum við ekki fleiri starfslaun listamanna, þess vegna er ekki hægt að bora ein göng á ári, þess vegna er ekki hægt að kaupa nýjan Herjólf, þess vegna er ekki hægt að vernda Gullfoss og Geysi, þess vegna er ekki hægt að útrýma einbreiðu brúnum, þess vegna fær Vesturbyggð ekki veginn sinn um Teitsskóg. Vegna þess að feitasta prósentið okkar sefur á Saga class með hundrað milljónir í hvorum vasanum, á leið sinni út úr hagkerfinu og hlær svo crap-chattað að loknum málsverði á Sheraton Panama City um leið og það sýgur sína sveru og fitugu fingur og sýnir borðfélögunum selfís með sér og Bjarna Ben á golfgríninu í Bradenton, FLA, sem teknar voru í vikunni áður, allir á stuttermabolum frá Ashley Madison. „Nei, BB er hættur öllu off shore dæmi núna, ég meina hann verður að passa sig,“ er sagt yfir glasi af armagnakki og svo er gubbað smá í tauservíettuna með fallega íbróderaða Sheraton S-inu. Þannig sjáum við og heyrum fyrir okkur hinar eilífu mergsugur Íslands, silfurþjófana nýju, sem stungu þó á sig einni teskeið til að heiðra uppruna gróðans, áður en allt var brætt í Tortóla-pottinn, og geyma hana í skenki sínum í Gróðabæ, og fægja á Þorláksmessu um leið og þeir fá sína augnbotnaskekjandi hræsnisfullnægingu undir lestri jólakveðja Ríkisútvarpsins: „Baldur Swift og Svansí á Tortóla senda landsmönnum hugheilar jólakveðjur“. Það eru ekki allir með. Það róa ekki allir í sömu átt. Sumir liggja neðan þilja og nota ár sína til að hræra í silfurpottinum sjóðheita. Mergsugur Íslands. Við vissum af þeim, við mætum þeim stundum í umferðinni, sakbitnum með sólgleraugun í Reinsunum sínum svörtu, þessum líkkistum liðins hagkerfis, og kannski grunaði okkur að slíkir landssvikarar leyndust líka á þingi. En að þeir væru líka ráðherrar, og forsætisráðherrar, var eitthvað sem jafnvel svæsnustu samsæringamenn hafði ekki órað fyrir. Og þó spáðum við öll í órana sem ullu út úr Siðmundi Davíð fyrir síðustu kosningar, stóryrðin öll um kröfuhafana og hrægammana, dýrin sem við þekktum ekki og skildum ekki, ekki frekar en það sem hann sagði, maðurinn sem var að rústa kosningunum eins og hver annar Rassi Trump án þess að nokkur fengi við ráðið, af því enginn skildi hann, enginn þekkti þennan heim sem hann var að lýsa, enginn hafði möguleika á nokkurri innsýn í hann, en alltof mörg okkar sáu bara peningana sem hann veifaði, og kylfuna í hinni. Fyrir vikið hljómaði Svigmundur Davíð eins og sígaunatöframaðurinn Melkídes hjá Márquez í Hundrað ára einsemd sem fræddi þorpsbúana í frumskóginum um fyrrirbærið ís. Þannig vorum við á svipinn: Ha? Ís? Hvað er það? Ha? Hrægammar? Hvað er það? Við skömmuðumst okkar fyrir að vita þetta ekki og ypptum öxlum, en þarna var Svikmundur Davíð að lýsa sínum hvunndagsheimi, því á hverjum morgni flaug hann eins og undirhökustór pelíkani suður í Karíbahaf til að líta til með hreiðri sínu og elsku Önnu, telja gulleggin sem gullfrúin góða, panamíski leynireikningapassarinn Guilia Conchita Gonzalés, hafði lofað að liggja á fyrir þau hjónin (þótt hún væri reyndar látin) svo klækjust þar út um síðir svartgljáandi ungar af Toyota-ættum, vonandi kæmust þeir á legg fyrir hrægömmum miðbaugs. Úr þessum skrautlega flugheimi steig Siðblundur Davíð niður til okkar, við sjáum það nú, til að tala á kosningafundum, og leit út eins og eftirhrunsfrelsari með IceSave-geislabaug og blessun frá Ólafi V Íslandskonungi. (Ath: þá var Ólafur Ragnar í sínum fimmta fasa, en fasarnir eru þessir: Ólafur I (Framsókn), Ólafur II (Samtök frjálslyndra og vinstrimanna), Ólafur III (Alþýðubandalagið) Ólafur IV (fyrirhrunsforseti) og Ólafur V (eftirhrunsforseti). En Stríðsmundur Davíð passaði sig á því að minnast ekkert á að sjálf væru þau hjónin kröfuhafar, þau hefðu á sínum tíma flúið með milljarð úr landi, gamla góða Toyotagróðann sem myndaður var með framlagi þeirra þúsunda Íslendinga sem samviskusamir höfðu sparað fyrir sinni Corollu og sínum Landkrúser allan sjöunda áratuginn, allan níunda áratuginn og allan tíunda áratuginn og greitt inn í Pálsveldið sinn bílaumboðsskatt sem dóttir flutti svo úr landi ásamt útkaupsverðinu, langaláni Svanga-Mangans í Lánsbanka Íslands, peningar sem Corollu-eigendur höfðu líka safnað fyrir handa þeim góðu hjónum sem þeir hugðust kjósa sér til forystu að loknu þessu hvimleiða skúringastarfi Jóhönnu Sigurðardóttur, hreinir og klárir blóðpeningar sem Svangi-Mangi slapp svo við að borga til baka, því allt var klabbið afskrifað ásamt mannorði þess sama Eyjamanns. Þannig komust þúsund milljónir úr landi, í tíu ferðum á Saga Class, eins og silfrið eftir siðaskiptin, og allar urðu þær samferða þrjátíu þúsund öðrum milljónum sem vinir og kunningjar úr fíniríslífinu á Flötunum og Fyrirhrunsbyggðunum höfðu með sér, allt í boði þjóðarbankans, bankans okkar, bankans sem við eignuðumst eftir Hrun, bankans sem græðir milljarða á ári hverju, á hverri einasta músarskrefi okkar í heimabankanum, á milli þess sem hann styður og hjálpar þungvösuðum krónuflóttamönnum út í vél og breiðir þar yfir þá teppið á Saga Class og réttir þeim síðan Moggann sinn fullan af krónískum krónuelskandi krónuáróðursgreinum eftir ekki-Sigmund Davíð og Sigmund Davíð. Þeir vilja ekki aðra mynt því krónan er þeirra töframeðal sem breytir allri annarri mynt í milljón, öllum aflandseigum þeirra í skrilljón, ekki síst ef hún hrynur meira, eins og menn vita að hún gerir, því það hefur hún hundrað sinnum gert á hundrað árum. Þess vegna gera Samherji og Vestmannaeyjar upp í evrum, sem á Íslandi kallast efrur og hafa efragengi. Efragengið nýtur efragengis. Almúginn má notast við neðragengið. Þeir mega sem eiga. Við sluppum frá Dönum ’44 en sleppum aldrei frá Danskinum í okkur sjálfum, rammíslenska einokunarkaupmanninum sem situr í Saga Lounge og vætir sitt gin í tónik yfir lestri aflátsbréfanna sem kennd eru við Reykjavík. Mergsugurnar sjúga ekki bara inn að beini heldur úr því líka. Þess vegna eru sjúkrarúm í bílageymslunni, þess vegna eru börnin okkar í gámastofum, þess vegna eru holurnar í hagkerfinu okkar. Bjarni Ben gerði eina, og fyllti með smá skammti úr sinni gullblöðru, það var hola í höggi í boði frændanna hjá Borgun. Ólöf Nordal gerði aðra en hætti við á síðustu stundu að fylla hana af nordölum og áldölum þegar hún heyrði óvænt afa sinn muldra utan úr skammdegismyrkrinu orðin „íslenzk menning“ (með zetu), og kom þá fram í huga hennar Hola íslenskra fræða. En formaður og varaformaður Sjálfstæðisflokksins voru semsagt fremst meðal jafningja. Í þeim flokki eru reglurnar skýrar: Sá ríkasti verður formaður, Ólöf næstríkasta varaformaður (Gulli minn, keep on trying…). Samt mætir hann, sá síðastnefndi, í viðtölin til að svara fyrir ruglið og tekst óaðfinnanlega að leika hlutverk heiðarlegasta flokksmannsins þrátt fyrir FL-tattúið á enninu, sem er þeim kostum búið að aðeins langminnugir fá það séð. Ó, Ísland, í höndum hramma! Hræsnara, þjófa og gamma! Og þetta er fólkið sem við erum að stóla á að hætti að bakka upp heimsins frægasta endeming sem situr í næsta herbergi við þau, undir portretti af Jónasi á Hriflu og teiknar, teiknar landakortin sín, Ísland eins og hann vildi sjá það, allt í stíl ekki-Páls Samúelssonar með risavöxnum flettiskiltaauglýsingum frá Mossack Fonseca — „utan lands og laga“. Siðblindur Davíð reyndist vera sonur föður síns, mannsins sem fenginn var gullkálfur að sjá um, en sveik þá pligt og eignaði sér hann sjálfur (það er sagan um Gróða hirðinn) að hætti mafíósa stærri landa. Vandinn hefst svo, eins og maðurinn sagði, þegar heilagur mafíuson vill stíga út úr glæpaheiminum og inn í borgaralega heiminn, þegar Mafían vill láta kjósa sig til valda og sendir sína fulltrúa í fundahreinsun: Hún tekst yfirleitt nokkuð vel en eðlið leitar út um síðir, lengi býr að fyrstu gerð, Kögun verður illa af sér öguð, sálin leitar í skattaskjól. Við Íslendingar og Ólafur V, gerðum óheiðarlegan mann að forsætisráðherra og urðum enn og aftur að athlægi heimsins. Eftir þrotlaust 7 ára puð um allar koppagrundir, í þúsund tónleikahöllum, kvikmyndahúsum og listasölum, tókst íslenskum listamönnum að reisa við laskaða ímynd Íslands en þá kom enn og aftur einn fjármálaspilltur pólitíkus og eyðilagði það á tíu mínútum. Ósvífnin og óheiðarleikinn voru svo toppuð með því að sitja áfram í þrjár vikur eftir pólitíska aftöku sem farið hafði fram í leyni í Ráðherrabústaðnum, og láta engan vita, ekki einu sinni sína allra nánustu samstarfsmenn, sem fyrir vikið röltu saklausir inn í sjónvarpsginið trekk í trekk og létu nauðbeygðir út úr sér frasa sem eiga eftir að lifa með þjóðinni næstu þúsund árin. „Það er flókið að eiga peninga á Íslandi“ og „Einhverstaðar verða peningarnir að vera“. Síðmundur Davíð ákvað að sitja áfram og hlífa okkur ekki við alþjóðlegri niðurlægingu, og fyrir það verður honum seint fyrirgefið. Hann er fjórði karkyns forsætisráðherrann af hægri kantinum í röð, ég endurtek: fjórði hvíti karlinn í röð, til að hrökklast úr embætti með skömm. Halldór Ásgrímsson hvarf fylgis- og frægðarlaus á brott, Davíð Oddsson var borinn öskrandi út úr Seðlabankanum, Geir Haarde sigldi þjóðarskútunni í strand, og nú er Sigmundur Davíð afhjúpaður sem heimsfrægur lygari. Maðurinn sem gæti tekið við honum er líka nýafhjúpaður lygari og manneskjan þar á eftir ekki alveg hrein heldur… Í tveimur ríkisstjórnarflokkum er enginn sem getur tekið við! Áts. Hvar er Jóhanna Sigurðardóttir? Er hún nokkuð svo upptekin? Eða hvað annað getur gerst? Við þurfum kosningar en óvíst hvort við fáum. Það eina sem er öruggt í þessari óvissustöðu er að Ólafur V Íslandskonungur mun umbreytast í Ólaf VI.
Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.
Hallgrímur Helgason
Mergsugur Íslands
Hallgrímur Helgason skrifar: „Vegna þess að feitasta prósentið okkar sefur á Saga class með hundrað milljónir í hvorum vasanum, á leið sinni út úr hagkerfinu og hlær svo crap-chattað að loknum málsverði á Sheraton Panama City um leið og það sýgur sína sveru og fitugu fingur og sýnir borðfélögunum selfís með sér og Bjarna Ben á golfgríninu í Bradenton, FLA, sem teknar voru í vikunni áður, allir á stuttermabolum frá Ashley Madison.“
Mest lesið
1
Erla María Markúsdóttir
Hjúkkan sem reyndi að bjarga mér á bráðamóttökunni – og sagði svo upp
Fyrir tveimur árum, upp á dag, dvaldi ég á biðstofu á bráðamóttökunni í rúmar fimm klukkustundir án þess að hitta lækni. Hjúkrunarfræðingurinn sem reyndi að koma mér inn í kerfið gat það ekki. Hún gaf sjálf upp vonina og sagði upp.
2
Öryggisverðir gæta Bjarna – „Nokkuð góðir í að vera ósýnilegir“
Bjarni Benediktsson forsætisráðherra vill ekki kalla þá lífverði, öryggisverðina sem fylgja honum hvert fótmál. „Þeir eru nokkuð góðir í að vera ósýnilegir þannig að ég geti sinnt mínum störfum,“ segir hann. Áhættumat vegna öryggis ráðherra ríkisstjórnar Íslands er í sífelldri endurskoðun, samkvæmt embætti ríkislögreglustjóra.
3
Þórður Snær Júlíusson
Er það að gefa að minnsta kosti hálfan milljarð góð meðferð opinbers fjár?
Fyrrverandi ríkislögreglustjóri með sterk flokkspólitísk tengsl tók ákvörðun um að gera vel við nána samstarfsmenn sína rétt áður en þeir fóru á eftirlaun og rétt áður en hann þurfti að semja um starfslok. Kostnaðurinn við þessa ákvörðun er að minnsta kosti rúmlega 500 milljónir króna og skattgreiðendur bera hann. Tveir núverandi ráðherrar voru kolrangstæðir í yfirlýsingum sínum um málið að mati Hæstaréttar og núverandi dómsmálaráðherra getur ekki fengið sig til að biðja um rannsókn á því.
4
Grátrana sást á Vestfjörðum
Grátrana sást á túni vestur í Djúpi á Vestfjörðum. Um er ræða sjaldséðan flækingsfugl og þykir það tíðundum sæta að hann hafi sést á þessum slóðum en hingað til hafa þeir aðeins fundist á Austurlandi og á Norð-Austurlandi. Fuglinn varð á vegi hjónanna Kristjáns Sigurjónssonar og Áslaugar Óttarsdóttur sem náðu af smella af nokkrum myndum af trönunni áður en hún flaug á brott.
5
Halla Hrund og Katrín hnífjafnar en með undir fjórðungs fylgi hvor
Halla Tómasdóttir er sá frambjóðandi sem er að bæta hraðast við sig fylgi. Nú, 15 dögum fyrir kosningar, er hún komin á sama stað og hún var níu dögum fyrir kosningar 2016. Þá endaði hún með 27,9 prósent atkvæða sem myndi duga til sigurs eins og sakir standa.
6
Menja von Schmalensee
Vindorkuver á Íslandi – Stórslys í uppsiglingu?
Í jafn landmiklu og strjálbýlu landi og Ísland er, hlýtur að vera hægt að finna svæði þar sem byggja megi upp vindorkuver með sem minnstum neikvæðum áhrifum á náttúru og samfélög, sé vel og faglega að því staðið.
7
Sif Sigmarsdóttir
Fimm ráð til að rífa sig upp af rassinum
Vitneskjan um endanleikann er ein helsta driffjöður mannkyns.
8
Halla Tómasdóttir tekur fram úr Jóni Gnarr og nálgast Baldur
Katrín Jakobsdóttir og Halla Hrund Logadóttir halda áfram að leiða kapphlaupið á Bessastaði og nánast með sama fylgi. Báðar hafa þó dalað og fylgi Katrínar hefur aldrei mælst minna í kosningaspá Heimildarinnar.
9
Þingið rannsaki framgöngu ráðherra í gjafagjörningi Haraldar
Þingmaður Pírata sagði í umræðum á Alþingi í morgun að ný tíðindi af aðkomu og framgöngu tveggja ráðherra að hálfs milljarðs króna eftirlaunahneyksli fyrrverandi ríkislögreglustjóra, væri nauðsynlegt að rannsaka. Þinginu bæri í raun skylda til þess.
10
Gunnar Karlsson
Spottið 17. maí 2024
Mest lesið í vikunni
1
Erla María Markúsdóttir
Hjúkkan sem reyndi að bjarga mér á bráðamóttökunni – og sagði svo upp
Fyrir tveimur árum, upp á dag, dvaldi ég á biðstofu á bráðamóttökunni í rúmar fimm klukkustundir án þess að hitta lækni. Hjúkrunarfræðingurinn sem reyndi að koma mér inn í kerfið gat það ekki. Hún gaf sjálf upp vonina og sagði upp.
2
Fékk ekki að segja bless við eiginmann sinn
Sara Sigurbjörg Guðmundsdóttir, eiginkona Precious Felix Tanimola sem var sendur úr landi til Nígeríu í nótt, segist ekki hafa fengið að kveðja hann: „Síminn var tekinn af honum og ég fékk ekki að segja bless.“ Precious flúði til Íslands frá Úkraínu vegna stríðsins. Honum hafði ári áður verið boðið að spila þar fótbolta með úkraínsku félagsliði.
3
Greindist ungur með Alzheimer og hleypur í fylgd fjölskyldunnar
Hugbúnaðarverkfræðingurinn Stefán Hrafnkelsson er kominn á hjúkrunarheimili eftir að hafa greinst aðeins 58 ára gamall með Alzheimer fyrir sjö árum. Það hefur hjálpað heilsu hans að hlaupa með fjölskyldunni.
4
Halla Tómasdóttir hótar að endurtaka leikinn frá 2016
Halla Hrund Logadóttir er enn með forystu í kapphlaupinu á Bessastaði og Katrín Jakobsdóttir er skammt undan. Báðar hafa hins vegar verið að tapa fylgi og sömu sögu er að segja um Baldur Þórhallsson og Jón Gnarr. Sú sem hefur verið að taka mest til sín er Halla Tómasdóttir.
5
Kveikti í húsinu og hugsaði: „Þetta er of mikið fyrir eina litla konu, nú er ég hætt“
Katrín Jakobsdóttir var undir gríðarlegu álagi árið 2012. Svo miklu að hún gleymdi að hún væri að sjóða snuð með þeim afleiðingum að slökkviliðið var kallað út. „Þá settist ég á tröppurnar fyrir utan með alla strákana og hugsaði með mér að þetta væri of mikið.“
6
Skuldir á hvern íbúa í Garðabæ og Hafnarfirði nálgast tvær milljónir króna
Mikið er skeggrætt um fjárhagsstöðu sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu. Þegar horft er á skuldastöðu þess hluta reksturs þeirra sem er fjármagnaður með skatttekjum er staðan skást í Kópavogi og Reykjavík en versnar hraðast í Garðabæ og á Seltjarnarnesi, þar sem veltufé frá rekstri var neikvætt í fyrra. Hafnarfjörður er eina sveitarfélagið á höfuðborgarsvæðinu sem var með veltufjárhlutfall, sem segir til um getu sveitarfélags til að borga skuldir sínar, umfram það sem æskilegt er. Heimildin rýndi í ársreikninga sveitarfélaganna.
7
Svona breytist líkaminn við hlaup
Hjartalæknirinn Þórdís Jóna Hrafnkelsdóttir lýsir góðum og síðri áhrifum hlaups á mannslíkamann, allt frá hjarta niður í frumustig. Hún þekkir þau á eigin skinni, verandi langhlaupari til margra ára. „Í gegnum tíðina hefur þetta verið mjög góð leið til þess að takast kannski mest á við álag í vinnunni,“ segir hún.
8
Hvað gerist í huganum þegar við hreyfum okkur?
„Mögnuð“ breyting verður á huganum þegar við hreyfum okkur. Hreyfing virkar eins og þunglyndislyf á þau sem glíma við vægt eða miðlungs þunglyndi. Endorfín, sem fást við hlaup, hafa áhrif á túlkun tilfinninga, deyfa sársauka og valda sælutilfinningu. Steinn B. Gunnarsson íþrótta- og lýðheilsufræðingur veitir innsýn í áhrifin og ráð til að fá hugann til að halda sig við hreyfinguna.
9
Öryggisverðir gæta Bjarna – „Nokkuð góðir í að vera ósýnilegir“
Bjarni Benediktsson forsætisráðherra vill ekki kalla þá lífverði, öryggisverðina sem fylgja honum hvert fótmál. „Þeir eru nokkuð góðir í að vera ósýnilegir þannig að ég geti sinnt mínum störfum,“ segir hann. Áhættumat vegna öryggis ráðherra ríkisstjórnar Íslands er í sífelldri endurskoðun, samkvæmt embætti ríkislögreglustjóra.
10
Katrín eini matvælaráðherra VG sem tekur ekki afstöðu gegn gjafakvótanum í laxeldinu
Bæði Bjarkey Gunnarsdóttir og Svandís Svavarsdóttir hafa lýst því yfir að þær vilji tímabinda rekstrarleyfin í sjókvíaeldinu. Eini matvælaráðherra VG á síðasta og yfirstandandi kjörtímabili sem ekki hefur gert slíkt hið sama er Katrín Jakobsdóttir forsetaframbjóðandi. Hún vann talsvert að frumvarpinu, fundaði með hagaðilum um það og lét breyta einstaka greinum þess.
Mest lesið í mánuðinum
1
Skólastjórinn hættir eftir áralanga óánægju foreldra
Móðir á Kirkjubæjarklaustri ætlar að flytja með börnin sín úr bænum þar sem hún telur ástandið í Kirkjubæjarskóla óviðunandi. Sonur hennar hefur lítið mætt í skólann í á annað ár eftir atvik í skólanum sem foreldrarnir kærðu til lögreglu. Málið var látið niður falla. Skólastjórinn er nú á förum en sveitarstjórinn segir það „engum einum að kenna þegar tveir deila“.
2
Erla María Markúsdóttir
Hjúkkan sem reyndi að bjarga mér á bráðamóttökunni – og sagði svo upp
Fyrir tveimur árum, upp á dag, dvaldi ég á biðstofu á bráðamóttökunni í rúmar fimm klukkustundir án þess að hitta lækni. Hjúkrunarfræðingurinn sem reyndi að koma mér inn í kerfið gat það ekki. Hún gaf sjálf upp vonina og sagði upp.
3
Rúlletta Róberts og vitnisburðir starfsfólks: „Þetta er bara rosalega mikið álag“
Starfsmenn Alvotech lýsa vinnuálaginu sem ómanneskjulegu og hafa leitað til stéttarfélaga út af ógreiddri yfirvinnu og fleiri málum. Vinnuaðstæðurnar hafa verið svona út af því að Alvotech hefur unnið að því að fá markaðsleyfi fyrir samheitalyf Humira í Bandaríkjunum. Fyrirtækið hefur veðjað öllu á þetta lyf en sala á því hefur dregist saman og samheitalyfjum þess hefur alls ekki gengið eins vel í Bandaríkjunum og reiknað var með.
4
Sóltún keypti jeppa fyrir forstjórann í uppsagnarhrinu
Hjúkrunarheimilið Sóltún hefur verið í hagræðingaraðgerðum og sagt upp starfsfólki á síðustu mánuðum.
5
Mistök, hamingja og væntingar Katrínar
Þegar Katrín Jakobsdóttir missti föður sinn ung að árum lærði hún að lífið er mikilvægara en dauðinn, stundin er núna og ekki eftir neinu að bíða. Hún ólst upp við öryggi sem gerir henni kleift að taka áhættur, en lítur svo á að hún hafi ekki neinu að tapa varðandi framboð sitt til forseta.
6
Fékk ekki að segja bless við eiginmann sinn
Sara Sigurbjörg Guðmundsdóttir, eiginkona Precious Felix Tanimola sem var sendur úr landi til Nígeríu í nótt, segist ekki hafa fengið að kveðja hann: „Síminn var tekinn af honum og ég fékk ekki að segja bless.“ Precious flúði til Íslands frá Úkraínu vegna stríðsins. Honum hafði ári áður verið boðið að spila þar fótbolta með úkraínsku félagsliði.
7
Greindist ungur með Alzheimer og hleypur í fylgd fjölskyldunnar
Hugbúnaðarverkfræðingurinn Stefán Hrafnkelsson er kominn á hjúkrunarheimili eftir að hafa greinst aðeins 58 ára gamall með Alzheimer fyrir sjö árum. Það hefur hjálpað heilsu hans að hlaupa með fjölskyldunni.
8
Sif Sigmarsdóttir
Það sem ég á Bjarna Ben að þakka
Í fullkomnum heimi væri pistlahöfundur atvinnulaus.
9
Sif Sigmarsdóttir
Litla Gunna í Kristjaníu, litli Jón á Kvíabryggju
Væri tíma nútímaforeldra betur varið við að valda börnum sínum vonbrigðum en að keyra þau í ballettíma eða mauka fyrir þau avókadó?
10
Ákveðið að saksækja þrjá í Lindsor-málinu rúmum 15 árum síðar
Sama dag og Geir H. Haarde flutti ræðu til þjóðarinnar þar sem hann bað guð um að blessa Ísland veitti Kaupþing aflandsfélagi lán sem notað var til að kaupa verðlítil skuldabréf af starfsmönnum og vildarviðskiptavini bankans. Nú, 15 og hálfu ári eftir að lánið var veitt, stendur til að saksækja þrjá einstaklinga í Lúxemborg vegna þess.
Athugasemdir