Gífuryrðin flugu á víxl við atkvæðagreiðslu á Alþingi um þriðja orkupakkann í dag. Málið var samþykkt með 46 atkvæðum gegn 13, en þingmenn Miðflokksins, Flokks fólksins, Jón Þór Ólafsson, þingmaður Pírata, og Ásmundur Friðriksson, þingmaður Sjálfstæðisflokks, lögðust gegn málinu.

„Það er áskorun fyrir okkur að leyfa ekki pólitískum öflum eins og Miðflokknum og systurflokkum hans víða núna um allan heim að hanna atburðarás og afbaka markvisst staðreyndir til að koma sjálfum sér út úr krísu og á endanum ná völdum,“ sagði Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, formaður Viðreisnar, þegar hún greiddi atkvæði. „Það er ekkert annað að mínu mati en pólitísk rányrkja og ef henni er ekki mótmælt mun hún halda áfram. Það er hin raunverulega ógn við lýðræðið og við sjálfstæði landsins.“

Svandís Svavarsdóttir, heilbrigðisráðherra úr Vinstri grænum, tók í sama streng. „Fyrir liggur að orkupakki þrjú hefur ekki í för með sér skerðingu á fullveldi þjóðarinnar,“ sagði hún. „Hann þýðir ekki sjálfkrafa einkavæðingu Landsvirkjunar. Hann breytir engu um orkuverðið á Íslandi. Hann opnar ekki sjálfkrafa fyrir lagningu sæstrengs frá landinu. Hann felur ekki í sér framsal á eignarhaldi á orkuauðlindum.“

Þá beindi hún orðum sínum sérstaklega til Miðflokksins, sem beitti málþófi í umræðum um málið í vor. „Loks verður að muna að yfirgangurinn sem Miðflokkurinn hefur beitt Alþingi og þjóðina í þessu máli má ekki endurtaka sig.“

„Hver hefði trúað því að markaðsvæðing orkunnar okkar yrði innleidd af Vinstri grænum?“

Birgir Þórarinsson, þingmaður Miðflokksins, reis flokki sínum til varnar þegar hann greiddi atkvæði. „Hver hefði trúað því að markaðsvæðing orkunnar okkar yrði innleidd af Vinstri grænum? Hver hefði trúað því að Sjálfstæðisflokkurinn væri orðinn ESB-flokkur?“ sagði hann í pontu. „Sagan mun sýna það að Miðflokkurinn hafði rétt fyrir sér.“

Guðmundur Andri Thorsson, þingmaður Samfylkingarinnar, sagði ekkert að óttast í málinu og beindi gagnrýni sinni að Miðflokkinum. „Þjóðin mótmælir, segja talsmenn flokks sem þurfti að hysja upp um sig æruna og hefur notað þetta mál til að gera það og hefur gerst í þessu máli nokkurs konar landsruglari,“ sagði hann.

Kom Gunnar Bragi Sveinsson, þingmaður Miðflokksins, upp í pontu beint á eftir Guðmundi Andra. „Ég kem upp á eftir landsins mesta ruglara en ég ætla ekki að fjalla um það hér,“ sagði hann. „Ef það er þjóðremba að verja hagsmuni Íslands er ég þjóðrembingur. Ef það er þjóðremba að standa gegn alþjóðlegum yfirráðum á Íslandi er ég þjóðrembingur.“

Þingmenn fluttu ljóð

Þorsteinn Sæmundsson, þingmaður Miðflokksins, talaði um afbakað lýðræði áður en atkvæðagreiðslan fór fram. „Þeir sem samþykkja þetta mál munu reisa sjálfum sér og flokkum sínum níðstöng til langrar framtíðar,“ sagði hann og heyrðist þá hávaði frá þingpöllum.

Þegar hann síðar greiddi atkvæði flutti Þorsteinn Sóleyjarkvæði Jóhannesar úr Kötlum máli sínu til stuðnings. „Hermdu mér Þjóðunn Þjóðansdóttir / vísust af völum: / ætlarðu að lifa alla tíð / ambátt í feigðarsölum / á blóðkrónum einum / og betlidölum? Þjóðin hefur, meiri hluti hennar, svarað þessari spurningu neitandi. Ég segi líka nei við því að Ísland verði ambátt í feigðarsölum.“

„Ég mun aldrei taka áhættu fyrir Ísland“

Ásmundur Friðriksson, þingmaður Sjálfstæðisflokks, var eini stjórnarþingmaðurinn sem greiddi atkvæði gegn málinu. Las hann upp þriðja erindi ljóðsins Hver á sér fegra föðurland eftir Huldu, sem hún orti af tilefni lýðveldisstofnunar 1944. „Hér ætti að draga strik í sandinn í þessu máli,“ bætti Ásmundur við. „Áhættan er ekki þess virði. Ég mun aldrei taka áhættu fyrir Ísland.“