Í fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar er gert ráð fyrir að nafnlaun ríkisstarfsmanna hækki ekki meira en 4,3 prósent í ár, 3,8 prósent árið 2020 og 3,4 prósent árið 2021. Verði kaupmáttaraukningin meiri en 0,5 prósent skuli bregðast við með niðurskurði eða gjaldahækkunum.
Á sama tíma er áætlað að almenna launavísitalan hækki um 6,4, prósent 4,7 prósent og 4,3 prósent. „Gangi lífskjarasamningurinn upp að öllu leyti og verði launahækkanir samkvæmt honum um allan vinnumarkaðinn verða launahækkanir hjá ríkinu hlutfallslega minni en á öðrum hlutum vinnumarkarins,“ segir í umsögn Sambands íslenskra sveitarfélaga um fjármálaáætlunina.
Með þessari stefnumörkun ríkisstjórnarinnar er þannig haldið aftur launahækkunum á opinbera vinnumarkaðnum miðað við almenna launaþróun og/eða ýtt undir fækkun verkefna og niðurskurð í ríkisbúskapnum. Hvort tveggja samræmist því langtímamarkmiði sem birtist í fjármálaáætluninni að umsvif ríkisins, tekjur og gjöld, dragist lítillega saman sem hlutfall af vergri landsframleiðslu næstu árin.
Fjármálaáætlunin gæti gjörbreyst
Fjármálaáætlunin er nú til umfjöllunar í fjárlaganefnd og hefur fjöldi stofnana, samtaka og sveitarfélaga skilað inn umsögnum um efni hennar. Þess má þó vænta að hún taki umtalsverðum breytingum í ljósi sviptinganna sem orðið hafa í efnahagslífinu frá því hún var lögð fram.
„Það sem við erum að glíma við núna, eftir að ný hagspá var birt á föstudaginn, er mesta breyting í hagvexti sem við höfum séð í áratugi þegar hrunið er tekið til hliðar, þ.e. það er mesta breyting til hins verra á milli spágerða,“ sagði Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra í óundirbúnum fyrirspurnatíma á Alþingi í dag.
Hann bætti því við að hugsanlega þyrfti að leggja fram nýja fjármálastefnu auk þess sem uppreikna þyrfti tekju- og gjaldahlið fjármálaáætlunarinnar með hliðsjón af nýrri þjóðhagsspá Hagstofunnar.
Nafnlaunahækkanir lægri sé miðað við nýrri hagspá
„Gengið verður út frá þeirri stefnumörkun, í fjárlögum áranna 2020-2022, að launabætur til stofnana nemi 0,5% umfram verðlag árin 2020-2022, í stað 1,5%, og að bæturnar verði 1,5% eftir það,“ segir í greinargerð fjármálaáætlunar. „Verði launaþróun önnur fellur það í hlutverk viðkomandi ráðuneytis að mæta umframkostnaði með ráðstöfunum innan viðeigandi málefnasviðs og málaflokks í fjárlagagerðinni.“
Nafnlaunahækkanirnar sem nefndar eru hér í upphafi miða við neysluverðsvísitölu úr þjóðhagsspá Hagstofu Íslands frá febrúar 2019. Í nýrri spá er hins vegar gert ráð fyrir minni hækkun neysluverðsvísitölunnar næstu tvö árin. Sé sú spá borin saman við tilgreindar launabætur í fjármálaáætlun mega laun ríkisstarfsmanna aðeins hækka um 3,9 prósent í ár, 3,7 prósent árið 2020 og 3,1 prósent árið 2021 ef ekki á að ráðast í frekari aðhaldsráðstafanir í ríkisrekstri en þegar hafa verið boðaðar.
Í þessu samhengi má rifja upp að við samræmingu opinbera og almenna lífeyriskerfisins árið 2016 var samið sérstaklega um að launakjör opinberra starfsmanna yrðu jöfnuð við þau sem tíðkast á almennum markaði og átti launajöfnunin að nást innan áratugar.
Aðhaldskröfur samhliða efnahagslegum samdrætti
BSRB, heildarsamtök stéttarfélaga starfsmanna í almannaþjónustu, gagnrýna að einungis sé gert ráð fyrir 0,5 prósenta kaupmáttaraukningu hjá ríkisstarfsmönnum árin 2020 til 2022.
Samkvæmt þjóðhagsspá Hagstofunnar er almennt búist við því að kaupmáttur launa hækki um 2,1 prósent á þessu ári, 2,2 prósent árið 2020 og 3,2 prósent árið 2021.
Óháð takmörkunum á launabótum til stofnana gerir fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar ráð fyrir 2 prósenta aðhaldskröfu til flestra málefnasviða frá 2020 til 2022.
Þetta stendur til þrátt fyrir yfirvofandi kólnun í hagkerfinu. Í nýju þjóðhagsspánni er gert ráð fyrir 0,2 prósenta samdrætti vergrar landsframleiðslu í ár og afar hóflegum vexti næstu árin.
Gæti bitnað á heilbrigðisstofnunum
„Verði áætluninni fylgt getur það haft neikvæð áhrif á starfsmenn ríkisins. Einnig má búast við neikvæðum áhrifum á heilbrigðiskerfið og ýmis önnur mikilvæg verkefni,“ segir í umsögn BSRB sem gagnrýnir að gert sé ráð fyrir „umtalsvert meiri launahækkunum á almennum vinnumarkaði en á hinum opinbera vegna þeirrar aðhaldskröfu sem sett verður á stofnanir ríkisins“.
Sams konar athugasemdir er að finna í umsögn Alþýðusambands Íslands: „Hætta er á að fyrirhugaðar aðhaldsaðgerðir í formi lægri launabóta á næstu þremur árum muni koma illa niður á heilbrigðisstofnunum sem flestar eru nú þegar mjög aðþrengdar í rekstri og mönnun. Slíkt er óásættanlegt að mati ASÍ.“
Með fjármálaáætluninni er einnig settur þrýstingur á sveitarfélögin að „stuðla að kjarasamningum sem raska ekki efnahagslegum stöðugleika“ með því að frysta framlög ríkisins til Jöfnunarsjóðs sveitarfélaga árin 2019, 2020 og 2021. Þetta gerist um leið og ljóst er að aðgerðir vegna lífskjarasamninganna svokölluðu munu kosta sveitarfélögin umtalsverðar fjárhæðir, en Samband íslenskra sveitarfélaga hefur áætlað að kostnaðurinn verði vel á annan tug milljarða á samningstímanum.
Athugasemdir