Hátt raungengi og sterk staða þjóðarbúsins er meginástæða þess að verðlag á Íslandi er hátt í samanburði við önnur Evrópuríki. Þetta kemur fram í tilkynningu frá fjármálaráðuneytinu þar sem brugðist er við umræðu um matvælaverð og verðlag á Íslandi.
„Laun á Íslandi hækkuðu um 80% í evrum talið á tímabilinu 2013-2017 sé tekið mið af tölum Eurostat um launakostnað á vinnustund innan viðskiptahagkerfisins. Styrking krónunnar olli miklum vexti í kaupmætti í erlendri mynt á sama tíma og laun hækkuðu mikið. Hvergi í Evrópu hækkuðu laun jafn mikið á þennan mælikvarða á undanförnum árum,“ segir í tilkynningunni.
Samkvæmt niðurstöðum nýrrar verðkönnunar Verðlagseftirlits ASÍ á matvöru er vörukarfan í Reykjavík talsvert dýrari en í höfuðborgum hinna Norðurlandanna. Þá hefur vakið athygli að samkvæmt uppfærðri tölfræði Eurostat var verðlag á Íslandi það hæsta í Evrópu árið 2017. Fjármálaráðuneytið bendir á að þarna sé verðlag í krónum umreiknað í verðlag í evrum. Því hafi gengisbreytingar mikil áhrif á samanburðinn.
„Þegar krónan styrkist verða vörur sem verðlagðar eru í íslenskum krónum dýrari í evrum talið og því hækkar verðlag sjálfkrafa á þennan samræmda mælikvarða,“ segir í tilkynningu fjármálaráðuneytisins. „Styrking krónunnar á árunum 2013-2017 hefur aftur á móti stuðlað að lægra vöruverði hér á landi í íslenskum krónum og þannig aukið kaupmátt heimilanna. Afnám tolla og vörugjalda hefur stuðlað enn frekar að lægra vöruverði í mikilvægum vöruflokkum eins og komist er að í skýrslu Hagfræðistofnunar.“
Ráðuneytið birtir súlurit sem sýnir að hvergi í Evrópu hafi laun hækkað meira í evrum talið en á Íslandi.
„Sterkt raungengi krónunnar í sögulegu samhengi endurspeglar ekki síst viðsnúning í viðskiptajöfnuði á undanförnum árum og sterka stöðu þjóðarbúsins. Laun hafa enda hækkað meira en verðlag eins og sést á meðfylgjandi mynd. Árið 2017 var launakostnaður á hverja vinnustund í evrum talið 74% hærri á Íslandi en að meðaltali í löndum ESB.“
Þá birtir ráðuneytið línurit sem sýnir að launavísitalan hefur hækkað lítillega umfram vísitölu neysluverðs á Íslandi.
Í þessu samhengi er rétt að hafa í huga að neyslumynstur er breytilegt frá einu heimili til annars. Til að mynda vegur húsnæðiskostnaður mun þyngra í neyslukörfu láglaunafólks og fólks á leigumarkaði en annarra hópa og hefur þannig hækkun fasteignaverðs bitnað meira á kaupmætti þeirra sem eru neðar í tekjustiganum en hinna.
Athugasemdir