Næstu daga munu ríkisstjórn og Alþingi gangast undir prófraun og ef þessar æðstu stofnanir landsins falla á prófinu mun það óhjákvæmilega hafa í för með sér að traust til þeirra minnkar mjög verulega hjá stórum hópi fólks.

Þar á meðal mér.

Prófraunin felst í því að andlitslaust stjórnvald hefur ákveðið að 17 ára pilti, honum Oscari okkar allra,  skuli vísað úr landi og út í algjöra óvissu í fæðingarlandi sínu Kólumbíu.

Jú, hann mun eiga þar blóðforeldra einhvers staðar, að talið er, en þau munu ekki taka á móti honum. Þau munu ekki umvefja hann hlýju og umhyggju, því enginn hvar þau eru niðurkomin og þau hafa ekki borið sig á nokkurn hátt eftir því að vilja annast hann.

Hér á Íslandi er hins vegar fjölskylda sem hefur nú þegar tekið hann að sér, umvafið hann hlýju og umhyggju og lýst sig meira en reiðubúna til að annast hann.

Og þetta gerir íslenska fjölskyldan vel að merkja bara af einskærri væntumþykju í garð Oscars – það fylgja honum engir peningar af neinu tagi, svo það sé nú skýrt tekið fram.

Hvað í ósköpunum ætti þá að verða til þess að Íslendingar sendu hann út á guð og gaddinn?

Ég spyr, hvað?

Hann gerir engum neitt, hann setur ekkert slæmt fordæmi, það er engin knýjandi nauðsyn á því að vísa honum út landi.

Raunar þvert á móti, því eins og sýnt hefur verið fram á brýtur það beinlínis í bága við barnaverndarlög og -sáttmála sem Ísland hefur undirgengist að ætla að vísa fylgdarlausu barni úr landi.

Af einhverjum undarlegum ástæðum – sem ég verð að viðurkenna að mig langar eiginlega ekki til að skilja – þá hafa Útlendingastofnun og Kærunefnd útlendingamála hins vegar bitið í sig að í þessu máli megi ekki undir nokkrum kringumstæðum sýna mannúð.

Úr landi skal hann – á þriðjudaginn kemur!

Ríkisstjórn og Alþingi hafa ráð til að grípa í taumana og prófraunin er sem sagt sú, hvort þau nái að gera það í tæka tíð.

Athugið að hér er ekki aðeins um að ræða einn dreng frá Kólumbíu.

Hér er líka um að ræða heila fjölskyldu sem vill taka hann í sínar raðir af einskærri hjálpsemi og snotru hjartalagi.

Ef Oscari verður vísað úr landi þá verður þeirri fjölskyldu líka gerð ófyrirgefanleg svívirða.

Og raunar okkur öllum sem viljum búa í samfélagi þar sem fylgdarlausum börnum er ekki vísað úr landi.

Ég ítreka, ríkisstjórn og Alþingi hafa ráð.

Ég veit að bæði í ríkisstjórn og á Alþingi er vilji til þess að leyfa Oscari að vera um kyrrt – enda væri annað grimmilegt.

En grípið þá til þeirra úrræða sem til eru, og áður en það verður um seinan.

Standist prófraunina, elsku bestu.

Þetta er raunar mjög létt próf.

Það þarf bara að láta eftir sér að sýna örlitla og sjálfsagða mannúð.