„Að öllu virtu … verður að telja að framburður ákærða um það sem gerðist umrædda nótt hafi heilt yfir verið staðfastur, skýr og trúverðugur. Ákærði hefur að mati dómsins verið sjálfum sér samkvæmur, allt frá Instagramsamskiptum sínum við [ætlaðan brotaþola], þar með talið hjá lögreglu og fyrir dómi. Innra samræmi í framburði hans er sömuleiðis gott. Þá hafa [þrjú vitni] öll borið að ákærða hafi brugðið við að heyra þær ásakanir sem á hann höfðu verið bornar. Er það í samræmi við viðbrögð ákærða sjálfs í Instagram-skilaboðum hans til [ætlaðs brotaþola] 27.júní 2023 og framburð hans fyrir dómi.“
Þetta kemur fram í sýknudómi yfir Alberti Guðmundssyni, atvinnumanni í fótbolta. Albert var fyrr í dag sýknaður af ákæru um nauðgun, rúmu ári eftir að fréttir bárust af því að Albert Guðmundsson hefði verið kærður fyrir kynferðisbrot.
Konan „leitaði á neyðarmóttöku fyrir þolendur kynferðisofbeldis á bráðamóttöku Landspítalans mánudaginn 26. júní 2023, en var sagt að koma daginn eftir. Símasamband var haft við hana frá neyðarmóttökunni þriðjudaginn 27. sama mánaðar og hún boðuð til viðtals miðvikudaginn 28. sama mánaðar. Líkamsskoðun fór þó einhverra hluta vegna ekki fram, heldur var aðeins tekið við hana viðtal,“ segir í dómnum um málsatvik.
Hjúkrunarfræðingur á neyðarmóttökunni bar þess vitni fyrir dómi að þegar konan hefði leitað á neyðarmóttökuna hefði verið gerð mistök. Rætt hefði verið við hana í biðstofu, sem sé almennt ekki gert og engin skoðun hafi því farið fram.
Þá sagði hjúkrunarfræðingurinn að konan hefði ekki viljað að líkamsskoðun yrði framkvæmd tveimur dögum eftir að hún leitaði til neyðarmóttökunnar. „Lýsing á meiðslum í skýrslu neyðarmóttökunnar hafi verið byggð á frásögn [konunnar]. Hægt hefði verið að taka myndir og kalla á lækni, ef áverkar hefðu sést,“ segir í dómnum.
Boltinn hjá ríkissaksóknara
„Þetta er hárrétt lögfræðileg niðurstaða. Vel rökstuddur dómur. Við fögnum þessu,“ sagði Vilhjálmur H. Vilhjálmsson, lögmaður Alberts, rétt eftir að sýknudómurinn var kveðinn upp í Héraðsdómi Reykjavíkudag í dag.
Eva Bryndís Helgadóttir, réttargæslumaður konunnar sem kærði Albert, sagði það í höndum ríkissaksóknara hvort málið fari í áfrýjun eða ekki: „Þetta breytir engu um upplifun brotaþola sem stendur að sjálfsögðu óhögguð. Þetta mál er sakamál og það fjallar eingöngu um það hvort ströng skilyrði refsingar séu uppfyllt. Það er þá niðurstaðan að þau séu ekki uppfyllt“.
Það var í lok ágúst í fyrra sem greint var frá málinu í fjölmiðlum hér á landi. Í byrjun þessa árs felldi héraðssaksóknari málið niður en sú ákvörðun var kærð til ríkissaksóknara sem lagði til við héraðssaksóknara að ákæra yrði gefin út.
Í byrjun júlí var Albert síðan ákærður fyrir nauðgun með því að hafa haft önnur kynferðismök en samræði við konu án hennar samþykkis. Ákæran var þingfest í héraðsdómi Reykjavíkur 3. júlí og aðalmeðferð í málinu fór fram í september. Albert neitaði sök.
Ákæruvaldið krafðist þess að Albert yrði dæmdur til refsingar og greiðslu sakarkostnaðar. Þá var hann krafinn um að greiða konunni þrjár milljónir í miskabætur.
Mjög ólík upplifun af því sem gerðist
Í niðurstöðum dómsins segir að ákærði og konan, ætlaður brotaþoli, séu ein til frásagnar um það sem gerðist á milli þeirra umræddanótt, 25. júní 2023, eftir að þrjú vitni höfðu yfirgefið íbúðina sem þau voru í, og önnur tvö vitni gengin til náða.
„Ber mikið í milli þeirra og upplifun þeirra er augljóslega mjög ólík,“ segir þar.
„Ákæra á hendur ákærða styðst fyrst og fremst við framburð vitnisins A, ætlaðs brotaþola í málinu. Hefur hér að framan verið komist að þeirri niðurstöðu að mótsagnir, ónákvæmni, misræmi og eyður í upphaflegri frásögn A, varðandi atvik í aðdraganda hinnar kynferðislegu háttsemi, sem og eyður í samtölum og samskiptum fyrst á eftir, dragi verulega úr trúverðugleika framburðar A. Á það ekki aðeins við um þau tilteknu atriði sem þar um ræðir heldur einnig um framburð hennar að öðru leyti, þar með talda frásögn hennar af hinni kynferðislegu háttsemi, sem hún og ákærði eru ein til frásagnar um. Framburður A fær auk þess ekki að öllu leyti fullnægjandi stoð í gögnum málsins, auk þess sem hann er að hluta til í andstöðu við annað sem komið er fram í málinu, svo sem framburði annarra vitna,“ segir ennfremur í niðurstöðum dómsins.
Takmörkuð gögn til staðar
Þá kemur segir að þessi atriði, auk annarra, dragi úr sönnunargildi framburðar hennar í málinu, og framburður hennar þyki „þar af leiðandi ekki vera nægilega áreiðanlegur til að sakfelling ákærða verði á honum byggð, hvað þá gegn eindreginni neitun hans sjálfs.“
Fram kemur að önnur gögn séu takmörkuð og ekki fullnægjandi til að unnt sé að álykta um sekt ákærða. „Til að mynda fór engin læknisfræðileg skoðun fram á neyðarmóttöku vegna kynferðisofbeldis á bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi, hverju sem þar er um að kenna. Niðurstöður slíkrar skoðunar liggja þar af leiðandi ekki fyrir í málinu,“ segir í dómnum.
Þá þyki þau gögn sem fyrir liggja, þar með taldir framburðir vitna, ekki síður styðja framburð Alberts en framburð konunnar - „og jafnvel enn frekar. Verður því ekki sagt að framburðir annarra vitna eða önnur gögn málsins styðji frekar framburð [ætlaðs brotaþola] af atvikum en framburð ákærða.“
Enginn laus tími á neyðarmótttökunni
Í kafla um framburð fyrir dómi segir að konan kvaðst hafa farið „á mánudeginum, degi eftir umrætt atvik, á neyðarmóttöku vegna kynferðisofbeldis á bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi, en verið beðin um að bíða í tjaldi á biðstofunni . Kvaðst hún hafa viljað fá þar skoðun og nefnt að ákærði hefði verið harðhentur við sig, en verið sagt að koma daginn eftir. Það breytti engu þar sem ákærði hefði ekki fengið sáðlát inni í henni. Neyðarmóttakan hafi hringt næsta dag, þriðjudaginn 27. júní 2023, og sagt að næsti lausi tími væri degi síðar, miðvikudaginn 28. júní. Kvaðst [ætlaður brotaþoli] hafa spurt hvort hún gæti ómögulega komist að þann dag, en hún væri stödd í vinnu sinni [...] og gæti komið hvenær sem væri. Hún hefði fengið þau svör að það væri ekki hægt og að enginn tími væri laus fyrr en daginn eftir.“ Þá bar konan að hún hafi farið á neyðarmótttökuna daginn þar á eftir, á miðvikudeginum, þar sem hún hafi sagt konu sem tók á móti henni frá því sem gerst hafði.
Í dómnum segir að teknu tilliti til sönnunarkrafa sem gerðar eru í sakamálum „verður ekki séð að lögfull sönnun sé komin fram um
sekt ákærða. Verður með öðrum orðum ekki talið að það sé hafið yfir allan skynsamlegan vafa í málinu að ákærði hafi haft kynferðismök við [ætlaðan brotaþola] umrædda nótt, án hennar samþykkis, eða
Að öðru leyti viðhaft þá háttsemi sem lýst er í verknaðar lýsingu ákæru, umfram það sem hann hefur sjálfur kannast við. Verður ákærði þegar af framangreindum ástæðum sýknaður af kröfum ákæruvaldsins í málinu“.
Fréttin hefur verið uppfærð.
Athugasemdir (1)