Sveinn Bjarnason er 35 ára karlmaður með mikla fötlun og þarf aðstoð við allar athafnir daglegs lífs. Sex vikur eru síðan hann flutti til Egilsstaða en í fimmtán ár þar á undan, frá því hann var 21 árs, bjó hann í læstri íbúð á vegum velferðarsviðs Akureyrarbæjar. Hann gat ekki sjálfur gengið um útidyrnar heldur þurfti að banka á hurðina til að vera hleypt þar út, en stundum heyrði enginn hann banka. Eftir að hann fékk síma hringdi hann jafnvel þrjátíu sinnum á dag í móður sína, Ásdísi Snjólfsdóttur, oft til að biðja hana um að láta starfsfólk sambýlisins opna útidyrahurðina. Ísskápurinn hans var einnig læstur.
Sveinn þarf að ganga með bleyju og endurtekið kom Ásdís í heimsókn þar sem bleyjan var …
Getur svona virkilega viðgengist í okkar samfélagi án þess að samfélagið taki á vandamálinu?
Eða er okkar samfélag að verða ......