Þessi grein birtist fyrir meira en ári.
Fólk

Myndband: „Við byrjuðum að gefa „brabra“ brauð hérna fyrir nokkuð löngu síðan“

Í blíð­viðr­inu í Reykja­vík fóru dýra­vernd­un­ar­sinn­ar að gefa fugl­un­um við Tjörn­ina fóð­ur. Þetta hafa þau gert sein­ustu tvö ár yf­ir harð­asta vet­ur­inn, þar sem borg­ar­gæs­irn­ar geta ekki bjarg­að sér sjálf­ar þeg­ar frost er úti.

Kjartan Þorbjörnsson
golli@heimildin.is
Katrín Ásta Sigurjónsdóttir
ritstjorn@heimildin.is

Á blíðskapar vetrar síðdegi mátti heyra mikil læti frá Tjörninni í Reykjavík. Blaðamaður og ljósmyndari Heimildarinnar fylgdust með þegar dýraverndunarsinnar gáfu svöngum öndunum brauð á tjörninni í Reykjavík. Reyndar var brauð ekki á boðstólunum þennan daginn, heldur andarfóður sérstaklega framleitt fyrir villta fugla. 

Voru það þær Ingiveig Gunnarsdóttir, stofnandi Facebook hópsins „Björgum dýrum í neyð“, og Viktoría Þórunn sem fóðruðu fuglana. „Við erum að gefa fuglunum yfir vetrartímann frá því í desember fram í febrúar, mars því þeir sækja til okkar,“ segir Ingiveig. 

„Það er mikilvægt að hafa í huga að við byrjuðum að gefa „brabra“ brauð hérna fyrir nokkuð löngu síðan. Þannig erum við búin að hæna fuglana að okkur“

Gæsir í klandri

Fuglarnir gæða sér á fóðrinuFóðrinu er dreift á Tjörninni í línu með fram vatninu til að tryggja öryggi fuglanna.
Mynd: golli

Þennan daginn gáfu þær fuglunum 50 kíló af fóðurhveiti sem þær dreifðu í línu …

Kjósa
21
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.
Efnisorð

Athugasemdir (1)

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
5
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
3
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
5
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

„Ég var lifandi dauð“
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið undanfarið ár