„Áhrif peningastefnunnar og einnig áhrif þess að verðbólga hækki yfir markmið á skiptingu tekna og eigna gera það að verkum að Seðlabankinn og peningastefnan verður umdeild og sjálfstæði hans jafnvel stundum ógnað. Það er því mikilvægt að vel takist með hagstjórn þannig að áhrif á skiptingu tekna og eigna sé sem minnst þótt hún verði alltaf einhver.“
Þetta er meðal þess sem Gylfi Zoega, prófessor í hagfræði, segir í grein í nýjustu Vísbendingu sem kom út í dag þar sem hann skrifar um vexti, lífskjör og sjálfstæði seðlabanka.
Gylfi segir að til þess að svo megi verða sé mikilvægt að ríkisfjármálum, sköttum og útgjöldum sé stýrt á þann hátt að vextir geti verið sem stöðugastir. „Seðlabankinn ber einn ábyrgð á því að verðbólga sé í markmiði, ekki ríkisstjórn, en hún getur hjálpað til með ýmsu móti. Í fyrsta lagi verður að leyfa svokölluðum sjálfvirkum sveiflujöfnurum að hafa áhrif en þeir felast í því að afgangur myndast á rekstri ríkissjóðs í uppsveiflu og halli í kreppu. Með þessu móti dregur rekstur ríkissjóðs úr hagsveiflunni. Í öðru lagi getur ríkisvald mildað áhrif peningastefnu á hag hinna lægst launuðu með skattalegum aðgerðum undir sérstökum aðstæðum þegar sveiflur eru eða hafa verið mjög miklar. Það er einnig hægt að hafa samráð við viðskiptabanka og lífeyrissjóði um mildandi aðgerðir.“
Nú þegar endurfjármögnun hundruð milljarða óverðtryggðra húsnæðislána standi fyrir dyrum sé æskilegt að aðilar vinnumarkaðar, ríkisstjórn og seðlabanki vinni saman að hjöðnun verðbólgu til þess að vextir á næstu misserum verði lægri.
Áskrifendur Vísbendingar geta lesið greinina í heild á Vísbending.is.
Athugasemdir