Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.

Hætti við uppgjöfina eftir lömun og fór í svifflug, ferðast um heiminn og málar myndir

Brand­ur Bjarna­son Karls­son er frum­kvöð­ull, lista­mað­ur og bar­áttu­mað­ur fyr­ir rétt­ind­um fatl­aðra. Hann ferð­ast um heim­inn, þrátt fyr­ir lé­legt að­gengi, mál­ar með munn­in­um og stjórn­ar tölvu með aug­un­um. Kæru­leysi og bjart­sýni ein­kenn­ir þenn­an unga mann sem hef­ur lært þá dýr­mætu lex­íu að eng­inn kemst af án að­stoð­ar annarra.

Brandur var búinn að sætta sig við að hann væri að deyja. Síðustu ár hafði hann, af óútskýrðum ástæðum, smám saman misst mátt í öllum líkamanum og þegar hann fann að andlitið var nú einnig byrjað að dofna, sættist hann við dauðann. „Ég upplifði ákveðinn frið,“ segir hann. „Það hljómar kannski grimmt, en tilhugsunin venst. Ástandið mitt var á hraðri niðurleið, það vissi enginn hvað var í gangi og ég var í alls konar misheppnuðum tilraunameðferðum. Ég sá að þetta gat aðeins endað með dauða mínum og var búinn að sætta mig við það.“

Lífið hafði hins vegar önnur áform fyrir Brand. Hann átti enn eftir að halda myndlistarsýningar, fara í svifflug, stofna frumkvöðlamiðstöð og vekja athygli á aðgengismálum á Íslandi. Lífið var rétt að byrja. 

Fékk náttúruáhugann í vöggugjöf

Við hittumst á skrifstofu Brands í Sjálfsbjararhúsinu í Hátúninu og byrjum á því að tala um æskuna, sem var heldur óhefðbundin í tilfelli Brands. Móðir hans, Bryndís Brandsdóttir jarðeðlisfræðingur, var einstæð móðir og á miklu flakki, bæði innanlands og utan, vegna náms og vinnu. „Það má eiginlega segja að ég hafi alist upp í farþegasætinu hjá mömmu á meðan hún rúntaði 

Kjósa
1
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár