Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 8 árum.

Haldin þeirri firru að hún sé eilíf

Ás­dís Thorodd­sen kvik­mynda­gerð­ar­kona gef­ur út skáld­sögu.

Haldin þeirri firru að hún sé eilíf

Ásdís Thoroddsen kvikmyndagerðarkona sendir á næstu dögum frá sér sína fyrstu skáldsögu, Utan þjónustusvæðis – króníka. Hún segist í upphafi hafa hugsað söguna sem kvikmyndahandrit, en hún hafi reynst of efnismikil til að rúmast í einni kvikmynd og svo sé líka bara svo gaman að skrifa – sérstaklega í rúminu á nóttunni þegar aðrir sofa.

Ásdís er stödd á Raufarhöfn, þar sem hún dvelur langdvölum, en kemur til borgarinnar í næstu viku til að fylgja bókinni úr hlaði. Hún segist hafa byrjað að skrifa söguna fyrir um það bil tveimur árum og fljótlega verið bent á að þetta væri skáldsöguefni frekar en efni í kvikmynd. Ástæða þess að orðið króníka sé hluti af  titlinum sé einföld, þetta sé króníka en ekki hefðbundin skáldsaga með risi og hnigi sem hverfist um eina persónu. „Þetta er sveitalífskróníka, lýsing á atburðarás í ákveðnu samfélagi í vissan tíma,“ segir hún. 

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Mest lesið

Verndar íslenskan menningararf með því að gera við fornbækur
5
Menning

Vernd­ar ís­lensk­an menn­ing­ar­arf með því að gera við forn­bæk­ur

Forn­bóka­safn­ar­inn Ey­þór Guð­munds­son seg­ir mik­il­vægt að vernda þann menn­ing­ar­arf sem ligg­ur í ís­lensk­um forn­bók­um. Það ger­ir hann með verk­efn­inu Old Icelandic Books sem geng­ur út á að vekja áhuga hjá Ís­lend­ing­um og ferða­mönn­um á bók­un­um og mik­il­vægi þeirra. Með­al þeirra bóka og hand­rita sem Ey­þór hef­ur und­ir hönd­um eru Grett­is saga, Jóns­bók og tvö hundruð ára til­skip­un til Al­þing­is frá fyrr­um Dana­kon­ungi.

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

Mest lesið í mánuðinum

Hann var búinn að öskra á hjálp
3
Viðtal

Hann var bú­inn að öskra á hjálp

Hjalti Snær Árna­son hvarf laug­ar­dag­inn 22. mars. For­eldr­ar hans lásu fyrst um það í frétt­um að hans væri leit­að í sjón­um, fyr­ir það héldu þau að hann væri bara í göngu­túr. En hann hafði lið­ið sál­ar­kval­ir, það vissu þau. Móð­ir Hjalta, Gerð­ur Ósk Hjalta­dótt­ir, lýs­ir því hvernig ein­hverf­ur son­ur henn­ar gekk á veggi allt sitt líf, og hvernig hann veikt­ist svo mik­ið and­lega að þau voru byrj­uð að syrgja hann löngu áð­ur en hann var dá­inn.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu