Á átján ára af­mæl­is­dag­inn vakn­aði Fann­ar Freyr Har­alds­son á neyð­ar­vist­un og fékk lang­þráð frelsi eft­ir að hafa þvælst í gegn­um með­ferð­ar­kerfi rík­is­ins. Hann, Gabrí­el Máni Jóns­son og Arn­ar Smári Lárus­son lýsa reynslu sinni af kerf­inu sem átti að grípa þá sem börn og ung­ling­ar. Tveir þeirra byrj­uðu að sprauta sig í með­ferð, samt sam­mæl­ast þeir um að þessi inn­grip séu lík­leg­asta ástæð­an fyr­ir því að þeir lifðu af. Ekk­ert lang­tíma­úr­ræði er fyr­ir stráka sem stend­ur.

Hild­ur Björns­dótt­ir, odd­viti Sjálf­stæð­is­flokks í borg­ar­stjórn, fjall­aði ít­rek­að um samn­inga sem vörð­uðu lóð­ir bens­ín­stöðva þrátt fyr­ir að eig­in­mað­ur henn­ar stýrði móð­ur­fé­lagi Skelj­ungs. Lóð­ir bens­ín­stöðva Skelj­ungs hafa síð­an ver­ið seld­ar til tengdra fé­laga fyr­ir vel á ann­an millj­arð króna. Hún seg­ir hæfi sitt aldrei hafa kom­ið til álita.

Arn­ald­ur Ind­riða­son og Yrsa Sig­urð­ar­dótt­ir hafa bæði fjár­fest í verð­bréf­um í gegn­um fé­lög­in sem halda ut­an um ritstörf þeirra. Arn­ald­ur á verð­bréf fyr­ir meira en millj­arð og Yrsa hef­ur fjár­fest í skráð­um hluta­bréf­um.

Fann­ar Freyr Har­alds­son var mjög lágt sett­ur þeg­ar hann var fyrst vist­að­ur á neyð­ar­vist­un Stuðla. Það breytt­ist þó hratt. „Ég var orð­inn sami gaur og hafði kynnt mig fyr­ir þessu.“ Eft­ir harða bar­áttu öðl­að­ist hann kjark til þess að reyna að ná bata eft­ir áhrifa­ríkt sam­tal við afa sinn.

Land­eig­end­ur við Selja­lands­foss lýstu neyð­ar­ástandi og þörf á gjald­töku. Nokkr­um ár­um síð­ar birt­ist 270 millj­óna króna hagn­að­ur á einu ári og fjár­fest­ar lað­ast að.

Gabrí­el Máni Jóns­son upp­lifði sig alla tíð utangarðs. Hann féll ekki inn í hefð­bund­inn ramma skóla­kerf­is­ins og var snemma tek­inn út úr hópn­um. Djúp­stæð van­líð­an braust út í reiði og hann deyfði sára höfn­un með efn­um. Þar til hann fékk nóg og náði bata. „Ég gat ekki sætt mig við að vera gæ­inn sem ég hafði fyr­ir­lit­ið og hat­að frá barnæsku.“