Helga Bjarnadóttir, sem árið 2019 steig fram og lýsti kynferðislegri áreitni af hálfu séra Gunnars Björnssonar, gagnrýnir harðlega fréttaflutning um kröfur þess efnis að séra Gunnari yrði veitt heimild til að jarðsyngja látna konu. Maður sem brotið hafi kynferðislega gegn fjölda kvenna og sem bæði úrskurðarnefnd þjóðkirkjunnar og siðanefnd Prestafélags Íslands hafi úrskurðað að hafi framið siðferðisbrot eigi enga heimtingu á að fá að þjónusta í kirkjum landsins. Biskup Íslands hefur tekið skýra afstöðu gegn því að séra Gunnar athafni í kirkjum þjóðkirkjunnar á grundvelli þess að standa skuli með þolendum.
Í byrjun september birti Mannlíf frétt þess efnis að séra Gunnari Björnssyni, fyrrverandi sóknarpresti, hefði verið neitað um að jarðsyngja konu í Hveragerði, þrátt fyrir óskir fjölskyldunnar þar um. Sóknarprestur Hveragerðiskirkju, séra Ninna Sif Svavarsdóttir, mun samkvæmt fréttinni hafa neitað beiðnum um að Gunnar fengi að þjónusta í kirkjunni og er sömuleiðis …
Hér birtir Stundin bréf frá einhverjum Frey Rögnvaldssyni. Ekki kann ég að skýra hver þessi Freyr er en hann virðist vera einhver fulltrúi Agnesar biskups sem fyrirmunað virðist að koma frá sér sönnu orði.
Bréfið í Stundinni fjallar um hvort skoðanir kirkjunnar eða Hæstiréttur Íslands hafi meira vægi í meintum brotamálum. Þar er fjallað um að séra Gunnar Björnsson hafi ekki fengið að jarða vinkonu sína í Hveragerði af því að kirkjan og Stundin séu ósammála Hæstarétti, hafi ég skilið rétt.
Þessi Freyr fulltrúi Agnesar segir „Biskup hefur tekið skýra afstöðu gegn því að séra Gunnar athafni í Kirkjum þjóðkirkjunnar.“ Þetta er auðvitað hrein lygi ef marka má orð Agnesar sjálfrar sem sagði í pósti að þetta væri ákvörðun séra Ninnu Sifjar Svarsdóttur prests í Hveragerði og Guðrúnar Hafsteinsdóttur formanns sóknarnefndar Hveragerðiskirkju. En Guðrún þessi er nú alþingismaður og vonbiðill um ráðherradóm ef Jón Gunnarsson leyfir.
Það skal tekið fram að Ninna Sif sagði ákvörðunina vera Þjóðkirkjunnar svo ekki er augljóst hvor segir ósatt en eðlilegt kannski að trúa biskupnum.
Ninna Sif hefur ekki svarað margra vikna pósti um þetta mál og þá ekki heldur Guðrún sem fékk afrit af póstinum.
Held líka að það sé mikill misskilningur hjá þessum Frey að einhverjar yfirheyrslur Stundarinnar hafi markvert vægi í svona umræðu.
Fram kemur í þessu bréfi að ekki skipti máli hvort menn hafi verið dæmdir eða ekki.
Hann hefur það eftir konu sem hann hefur líklegast rabbað við.
Það er varla Stund eða blaður til að eltast við þetta bréf í Stundinni en samt ætti öllum að vera ljóst að það skiptir höfuðmáli hvort fólk hafi verið sýknað eður ei.
Það er sorglegt að miðill sem hefur á að skipa fólki eins og Helga Seljan, Inga Frey Vilhjálmssyni og Aðalsteini Kjartanssyni skuli birta bréf frá svona mönnum eins og þessum Frey Rögnvaldssyni.
Í bréfi Freys er haft eftir Pétri Markan blaðafulltrúa kirkjunnar að Agnes hafni öllu ofbeldi innan kirkjunnar. Það sem Kirkjuleg yfirvöld ekki skilja er að það er ofbeldi að meina séra Gunnar Björnssyni að jarðsyngja vinkonu sína.
Það er illska og hatur sem ræður gjörðum Agnesar öðru fremur.
Það gleðilega í þessu er að Pétur Markan sé fundinn, veit um fólk sem hefur verið að reyna að ná sambandi við hann.
Það fólk hefur að vísu ekki lofað að falla á kné og kokgleypa.
Þá finnst mér bréfritari ögn tala niður til Mannlífs í þessu undarlega bréfi sínu. Mannlíf er fréttamiðill Freyr, þess vegna eru þeirra skrif á annan hátt en bréfið þitt.
Fólk ætti síst af öllu að treysta slíkum félögum/stofnunum fyrir viðkvæmu fólki. Foreldrar ættu alls ekki að treysta kirkjustofnunum eða söfnuðum fyrir gæslu, umsýslu eða utanumhaldi um börnin sín. Sagan talar sínu ljóta máli og þarf ekki vitnanna við.
Kirkjan er, í mínum huga, hreinn og ómengaður viðbjóður því að henni er ekki hægt að treysta eitt einasta augnablik. Hver segir það? Sagan segir og sýnir það augljóslega.
Eftir því sem kom fram í fjölmiðlum á sínum tíma fólust brot Gunnars í því að kyssa meinta brotaþola á kinnina og klappa þeim á bakið utan klæða. Hann var sýknaður á báðum dómsstigum.
Ef einhver hefur undan alvarlegri brotum að kvarta þarf hann/hún að leita til dómstóla til að fá úr því skorið hvað í raun gerðist áður en áhrifin verða svona alvarleg. Annars er Ísland ekki réttarríki.