Björk og Greta Thunberg gerðu árið 2019 samkomulag við Katrínu Jakobsdóttur um að Katrín myndi í krafti embættis síns sem forsætisráðherra Íslands lýsa yfir neyðarástandi í loftslagsmálum. Björk og Greta bjuggust bersýnilega við að Katrín myndi kynna þetta bráðlega.

„Ég treysti henni, kannski vegna þess að hún er kona,“ segir Björk nú í viðtali við Guardian. „En síðan fór hún og hélt ræðu og minntist ekki orði á þetta. Ekki orði. Ég varð svo reið! Því ég hafði skipulagt þetta um margra mánaða skeið.“

Þetta segir Björk full trega — eða öllu heldur reiði, „næstum hrækti“, segir blaðamaðurinn — því Björk segist hafa trúað einlæglega á vilja Katrínar til að taka til hendinni. Því eru vonbrigðin þeim mun meiri, en:

„[Katrín] hefur ekkert gert fyrir umhverfið.“

Ég trúi því vel að það hafi ekki verið gaman fyrir Katrínu að lesa þetta viðtal við Björku yfir morgunkaffinu í morgun. Ef ég væri forsætisráðherra Vinstri grænna á Íslandi og mætti velja mér eina manneskju til að lenda EKKI upp á kant við, þá væri það Björk.

Tala nú ekki um í loftslagsmálum.

Svo maður skyldi ætla að Katrín vandaði sig þegar fréttamenn tækju að biðja hana um viðbrögð við þessu.

Þau viðbrögð komu undir hádegið.

Í fyrsta lagi kannast Katrín ekki við neitt samkomulag en blaðamaður Guardian hafði tekið svo til orða — og haft eftir Björku — að þær Björk og Greta hefðu „allied with“ Katrínu sem þýðir að þær hafi bundist samtökum um.

Nú segir Katrín:

„Það er alveg rétt að Björk hvatti mig til þess að lýsa yfir neyðarástandi í skilaboðum sem hún sendi mér.“

Sem sé — samkomulag sem Björk og Greta, einhverjar allra kunnustu baráttukonur heimsins í loftslagsmálum, töldu sig hafa gert við forsætisráðherra Íslands, það heitir núna „skilaboð sem hún sendi mér“, bara svona eins og hvert annað kvabb sem forsætisráðherrar fá væntanlega heilmikið af í tölvupóstinum sínum.

Vá! Hvílík afgreiðsla.

En ekki skánar það hjá Katrínu.

„Það [yfirlýsing um neyðarástand] var tekið til skoðunar og rætt á fundi ríkisstjórnar. Okkar niðurstaða var hins vegar að við vildum aðra nálgun, við vildum leggja áherslu á aðgerðir sem skila árangri.“

Sem sé — „við“ í ríkisstjórninni vildum ekki innihaldslaust fjas, „við“ vildum „aðgerðir sem skila árangri“.

Yfirlýsing um neyðarástand sem forsætisráðherra gefur í samvinnu við Björku og Gretu Thunberg, svoleiðis er einskis virði, en þær aðgerðir sem „við“ grípum til, þær skipta máli!

Vá! Hvílík virðing!

Auðvitað er ljóst hverju Katrín er að lýsa þarna.

Hún fór með samkomulagið inn á ríkisstjórnarfund en þar var það skotið í tætlur.

Því Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn vildu það ekki.

Og Katrín lúffaði.

Í sjálfu sér er fyndið að Katrín Jakobsdóttir skuli hæðast að því að baráttuaðgerðir þeirra Bjarkar og Gretu skuli vera miklu lélegri „nálgun“ en baráttuaðgerðir hennar og Bjarna Benediktssonar og Sigurðar Inga („Er ekki bara best að kjósa Framsókn?) sem „skili árangri“.

Því fáir íslenskir stjórnmálamenn eru orðnir meiri meistarar í innihaldslausu orðskrúði en Katrín.

Samanber útvarpsviðtalið við hana sem ég vakti einu sinni athygli á, þar sem hún var spurð einfaldrar spurningar sem kallaði bara á já eða nei, en talaði í rúmlega mínútu og svaraði samt ekki spurningunni.

En nú segir hún af sannkölluðu yfirlæti um hugmynd Bjarkar og Gretu:

„Það er ekki þörf á fleiri orðum til að ítreka [neyðarástandið] heldur aðgerðum.“

Og í viðtali við Ríkisútvarpið skrúfar Katrín enn frekar upp í hæðninni þegar hún gefur af sannkallaðri lítilsvirðingu til kynna að þær Björk og Greta hafi farið fram á „hástemmdar yfirlýsingar“ en hún og Bjarni og Sigurður Ingi hafi viljað „leggja áherslu á árangur af aðgerðum“.

Vá! Hvílík sjálfsblekking!

Og hvílík þjónustulund við samstarfsflokkana í ríkisstjórn!

Og þá horfir Katrín náttúrlega alveg framhjá því að hinar stórmerku „aðgerðir“ sem hún og stjórn hennar hafi gripið til í stað þess að standa í orðagjálfri eins og Björk og Greta vildu (mitt orðalag), að þær eru harla fátæklegar, svo ekki sé meira sagt.

„[Katrín] hefur ekkert gert fyrir umhverfið,“ segir Björk einfaldlega.

Árni Finnsson svarar sjálfshóli forsætisráðherra á þennan hátt á Facebook:

„[S]ú nálgun sem ríkisstjórnin valdi fyrir tæpum 3 árum hefur ekki borið tilætlaðan árangur. Fjarri því og - ef að líkum lætur - mun losun gróðurhúsalofttegunda aukast á ný á þessu ári eftir samdrátt af völdum Covid.“

Og Björn Leví Gunnarsson þingmaður spyr á Facebook hvaða „aðgerðum“ Katrín sé að lýsa:

„Hvaða aðgerðir eru það?

Eins og er þá er til aðgerðaáætlun í loftslagsmálum (https://www.stjornarradid.is/.../adgerdaaaetlun-i.../) sem er með 50 aðgerðum. Eru það ekki aðgerðir, gæti einhver spurt?

Svarið við því verður að vera nei. Loforðið var um 40% samdrátt í losun sem endaði [með] aðgerðum um 29% samdrátt í losun í samvinnu við ríki Evrópusambandsins og Noreg. Samanlagt munu þessi lönd ná 40% samdrætti, hlutur Íslands er þar 29%. Þar standa aðgerðir íslenskra stjórnvalda eins og er.

Svo bættist hins vegar við loforð um 55% samdrátt, en enn hafa engar aðgerðir litið dagsins ljós sem á að brúa bilið á milli 29% samdrátts og 55% samdrátts (hvað þá kolefnishlutleysi sem á að gerast örfáum árum eftir að búið er að ná 55% samdrætti).

Það sem var gert, var að bæta við einum milljarði í aðgerðaáætlun í loftslagsmálum til þess að ... eitthvað. Það var mjög óljóst hvaða árangri það átti að ná en ýjað var að því að það væri það sem vantaði upp á. En því fylgdu engar nýjar aðgerðir eða mat á því að þær aðgerðir sem var búið að leggja til væru einhvern veginn áhrifaríkari. Ekkert.

Við stóðum semsagt upp með um 12 milljarða aðgerðaáætlun á ári sem á að ná 29% samdrætti í losun á gróðurhúsalofttegundum og 1 milljarð í viðbót sem á að borga fyrir 26% viðbótarsamdrátt í losun. Þetta á að gerast á árinu 2030, og núverandi fjármálaáætlun útskýrir nákvæmlega ekkert. Það er áætlun sem nær til ársins 2027.

Þetta er útskýrt svona í fjármálaáætlun: „Viðmið 2027: 55**

**Ekki hefur verið sett markmið fyrir hvert ár á tímabilinu heldur er um að ræða heildarmarkmið fyrir allt tímabilið fram til 2030.“

Þannig að þegar kemur að því að segja: „Ekki þörf á fleiri orðum heldur aðgerðum“ þá er það ekki fyndið heldur sorglegt svar forsætisráðherra við gagnrýni Bjarkar. Fjármálaáætlun ríkisstjórnar hennar er með markmið í orðum en ekki í aðgerðum.“

Árni og Björn Leví eru ekki þeir einu sem hafa svarað Katrínu og látið í ljós að „aðgerðir“ hennar séu haldlaus geip. Svona gæti ég haldið áfram.