„Bókin mín Kona lítur við er ljóðabók í þremur hlutum. Hún er ákveðið ferðalag en hlutarnir standa samt sér,“  segir Brynja Hjálmsdóttir rithöfundur. „Fyrsti hluti heitir Óramaðurinn, annar hluti heitir Kona lítur við og þriðji hluti heitir Í borg skækjunnar. Ferðalagið er þannig að í fyrsta hluta förum við á myrkan stað og öðrum hluta nokkurs konar limbó, myndi ég vilja kalla það, og í lokahlutanum förum við inn í útópíu eða einhvern stórkostlegan stað. Og við förum út þaðan.“

Fyrstu setningarnar urðu til nokkrum mánuðum eftir að Brynja gaf út fyrstu bókina, Okfrumuna. „Eftir að ég skrifaði hana og gaf hana út skrifaði ég ekki neitt í dálítinn tíma en svo allt í einu byrjaði þetta að koma til mín. Ég vann hana í gegnum hugarflæði, stream of consciousness, ósjálfráð skrif. Þaðan í raun og veru kom síðan efni sem ég vann áfram sem varð að þessari lokaútkomu.“

Hún vinnur ekki endilega á einum stað og einum tíma í algjörri rútínu. „ Það er líka öðruvísi að skrifa ljóð og prósa. Mér finnst gott að vinna með penna og blað. Ég skrifa óheflað og endurskrifa, ég vinn mikið þannig. Ég er með skrifstofu, svo skrifa ég heima, uppi í rúmi og á kaffihúsi. Það kemur ekki endilega rosalega gott stöff á kaffihúsum en þá líður manni kannski eins og maður sé alvöru rithöfundur,“ útskýrir hún.  

„Mér finnst alltaf lítið áfall að gefa út bók. Alltaf segi ég, þetta er í annað skiptið. Bæði skiptin hafa verið þannig að þegar ég fæ bókina í hendurnar þá heldur maður að það sé sigurmóment en það er líka áfalla móment því … hvað hef ég gert? Og nú er ekki hægt að hætta við. En svo þarf maður kannski tvo daga, nokkra daga og þá verður það bara venjulegt og skemmtilegt. 

Maður er að gera þetta til að fá bók í hendurnar og vonandi að einhver lesi. Og ég er bara mjög glöð og þetta er bara flott bók.“