Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 4 árum.

Enginn velur afa sinn. Eða hvers vegna fastakúnninn á ekki að reka barinn

Stein­grím­ur J. Sig­fús­son tók að sér að bjarga Ís­landi, en náði ekki að bjarga Vinstri græn­um. Fram­halds­saga Karls Th. Birg­is­son­ar af for­seta og ald­urs­for­seta Al­þing­is held­ur áfram.

Enginn velur afa sinn. Eða hvers vegna fastakúnninn á ekki að reka barinn

Ágætu lesendur. Við röktum í síðustu grein um Steingrím J. Sigfússon hversu mikið hann lagði á sig til þess að komast í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum eftir kosningar árið 2007.

Hann dró sjálfur að vísu mjög úr því síðar, en allt liggur það fyrir staðfest af mörgum vitnisburðum, þar á meðal hans eigin.

Staðreyndin var sú að Steingrími leiddist í eilífri stjórnarandstöðu, þar sem hann hafði verið síðan 1991. Lái honum hver sem vill. Árin þar urðu átján.

Þá tók við án efa viðburðaríkasti og erfiðasti kaflinn í persónulegri og pólitískri sögu Steingríms.

Það er synd að gera honum skil í stuttu máli, en þetta er ekki ævisaga Steingríms, heldur svipmynd í stórum dráttum.

En Steingrímur komst semsagt loksins aftur í ríkisstjórn. Árið 2009.

Tvær minnihlutastjórnir

Reyndar urðu þær tvær. Sú fyrri var minnihlutastjórn Samfylkingar og Vinstri grænna undir forystu Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún naut hlutleysis Framsóknarflokksins, en nýr formaður hans …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.

Mest lesið undanfarið ár