Andlit Silju Báru er landsmönnum flestum kunnugt. Ósjaldan er hún fengin í fjölmiðla til að vera álitsgjafi þegar stór alþjóðamál eru til umfjöllunar, já eða bandarísk stjórnmál. Hún hefur kennt hundruðum nemenda við stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands, sat í stjórnlagaráði og vakti nýlega athygli fyrir bókina Rof – Frásagnir kvenna af fóstureyðingum, en þær Steinunn Rögnvaldsdóttir voru tilnefndar til Fjöruverðlaunanna fyrir verkið. Flestir þekkja andlit Silju Báru – en fæstir söguna sem býr í andlitinu.

Árið 1999, þegar Silja Bára var í meistaranámi í alþjóðasamskiptum í Los Angeles, var brotist inn til hennar. Það var rétt eftir miðnætti aðfararnótt laugardags um miðjan júlí að hún varð vör við umgang fyrir utan. Silja bjó á jarðhæð og rimlarnir, sem jafnan voru fyrir svefnherbergisglugga hennar, höfðu verið teknir niður á meðan blokkin var máluð. Allt í einu stóð maður í glugganum. Silja öskraði, sagðist ætla að hringja á lögregluna og það næst sem hún man er að hún lá í blóði sínu á gólfinu. Maðurinn hafði kastað grjóti í höfuðið á henni með þeim afleiðingum að Silja höfuðkúpubrotnaði og það kvarnaðist upp úr höfuðkúpunni þannig að flísar úr henni fóru inn í heila. Einhvern veginn tókst henni þó að hringja á eftir aðstoð.

Heppin að vera tryggð

„Ég var mjög heppin. Stuttu áður höfðu meistara- og doktorsnemar við skólann ákveðið að ganga í stéttarfélag. Bandaríkjamenn eru mjög hræddir við stéttarfélög en ein megin krafan var sú að við fengjum sjúkratryggingar