Mörgum kom á óvart þegar tilkynnt var að Guðmundur Ingi Guðbrandsson yrði umhverfis- og auðlindaráðherra utan þings í ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur. Síðustu ár hefur hann starfað sem framkvæmdastjóri einna stærstu náttúruverndarsamtaka Íslands, Landverndar, en hann er menntaður líffræðingur og með meistaragráðu í umhverfisfræði frá Yale-háskóla í Bandaríkjunum. Sem framkvæmdastjóri Landverndar hefur hann verið áberandi í umræðunni um umhverfismál undanfarin ár og meðal annars beitt sér gegn framkvæmdum á borð við línulögn á Þeistareykjum að Bakka fyrir norðan, talað gegn Hvalárvirkjun á Ströndum og veglagningu um Teigsskóg á sunnanverðum Vestfjörðum. Það verður því seint sagt að hann sé óumdeildur.

Guðmundur Ingi, eða Mummi eins og hann er jafnan kallaður, tekur á móti blaðamanni og ljósmyndara Stundarinnar í húsnæði umhverfis- og auðlindaráðuneytisins í miðbænum. Hann er nú búinn að vera rúma tvo mánuði í starfi ráðherra og segist enn vera að setja sig inn í hin ýmsu mál. Hann segir að helstu áherslumál hans sem ráðherra verði loftslagsmálin, að náttúruvernd verði notuð í þágu ferðaþjónustunnar og byggðamála, að unnið verði markvisst að því að draga úr plastnotkun og vill aukið samráð við almenning og félagasamtök.

Tvö aðskilin markmið í loftslagsmálum

Við byrjum á því að ræða loftslagsmálin. Í stjórnarsáttmálanum segir að ríkisstjórnin vilji gera betur en Parísarsamkomulagið gerir ráð fyrir og stefnt er að kolefnishlutlausu Íslandi í síðasta lagi árið 2040. Rannsóknir benda hins vegar til að Ísland muni að óbreyttu ekki ná að standa við skuldbindingar sínar samkvæmt Parísarsamkomulaginu, hvað þá gera betur, og ljóst að grípa þarf til róttækra aðgerða eigi þetta markmið að nást. Því liggur beinast við að spyrja; hvernig ætlið þið að fara að þessu?