Þessi grein birtist fyrir meira en 2 árum.

Gítarar hamraðir

Doktor Gunni skellti plöt­um á fón­inn og mund­aði penna!

Gítarar hamraðir

Eyþór Ingi Gunnlaugsson er fjölbreytt hæfileikabúnt á söng- og leiksviðinu. Svo er hann líka ein albesta eftirherma landsins og hefur verið að rúlla upp Agli Ólafssyni þegar hann heiðrar Þursaflokkinn glæsilega með hljómsveitinni Babies – ef hann er þá ekki hreinlega með sjálfum Ladda að sprella einhvers staðar. En hver er þá hinn „sanni“ Eyþór Ingi? Hvað er hann þegar hann er ekki að herma? Hver er hans „sanna“ rödd? Og er yfirleitt einhver rödd „sannari“ en önnur?  

 Rock Paper Sisters - One in a Million

      

Útgefandi: Hljómaland

Rokköryggið uppmálað

Þessar spurningar mætti svo sem víkka út og kasta framan í allt tónlistarfólk. Eru ekki allir að herma, eða allavega undir hnausþykkum áhrifum af einhverju? Eyþór Ingi kemst næst því að vera „hann sjálfur“ þegar hann þenur raddböndin með hljómsveitinni Rock Paper Sisters, eða ég ímynda mér það að minnsta kosti. Sveitin hefur verið starfandi síðan 2017 og er skipuð …

Kjósa
1
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Mest lesið

Mest lesið

Mest lesið í vikunni

„Ég var lifandi dauð“
1
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.
Ungu fólki í blóma lífsins er allt í einu kippt út úr samfélaginu
6
ÚttektME-faraldur

Ungu fólki í blóma lífs­ins er allt í einu kippt út úr sam­fé­lag­inu

Þó svo að ME-sjúk­dóm­ur­inn hafi senni­lega ver­ið til í ald­ir hef­ur hann lengi far­ið hljótt og ver­ið lítt við­ur­kennd­ur. Ástæða þess er vænt­an­lega sú að þar til nú hef­ur ver­ið erfitt að skilja mein­gerð sjúk­dóms­ins. Þrátt fyr­ir að mjög skert lífs­gæði og að byrði sjúk­dóms­ins sé meiri en hjá sjúk­ling­um með aðra al­var­lega sjúk­dóma er þjón­usta við þá mun minni en aðra sjúk­linga­hópa.

Mest lesið í mánuðinum

„Ég var lifandi dauð“
2
Viðtal

„Ég var lif­andi dauð“

Lína Birgitta Sig­urð­ar­dótt­ir hlú­ir vel að heils­unni. Hún er 34 ára í dag og seg­ist ætla að vera í sínu besta formi fer­tug, and­lega og lík­am­lega. Á sinni ævi hef­ur hún þurft að tak­ast á við marg­vís­leg áföll, en fað­ir henn­ar sat í fang­elsi og hún glímdi með­al ann­ars við ofsa­hræðslu, þrá­hyggju og bú­lemíu. Fyrsta fyr­ir­tæk­ið fór í gjald­þrot en nú horf­ir hún björt­um aug­um fram á veg­inn og stefn­ir á er­lend­an mark­að.

Mest lesið í mánuðinum

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár