„Það eru allar vísbendingar í kringum okkur um að verðbólgan fari nú niður á við og það skapist forsendur fyrir að lækka vexti,“ sagði Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra í óundirbúnum fyrirspurnatíma á Alþingi í dag. Hún viðurkenndi að vaxtahækkanir síðustu mánaða væru farnar að bíta í og væru íþyngjandi fyrir stóran hóp fólks.
Kristrún Frostadóttir, þingkona og formaður Samfylkingarinnar, sagði ríkisstjórnina hafa beðið átekta síðan verðbólgan fór að láta á sér kræla og að þannig hafi hún kallað hærri vexti yfir bæði heimilin og fyrirtækin í landinu.
„Þess vegna erum við þar sem við erum,“ sagði Kristrún. „Við höfum bent á að þegar ríkisstjórnin gerir minna til að taka á verðbólgunni þá þarf seðlabankinn að gera meira.“
Ljóst að margir séu í vanda
Katrín sagði í sínu andsvari að ríkisstjórnin hafi gert sitt til að „styðja mjög markvisst við Seðlabankann.“
„Seðlabankinn tók þá mikilvægu ákvörðun í síðustu viku að hækka ekki vexti, þvert á spár flestra markaðsaðila, með þeim rökstuðningi að undirliggjandi verðbólga, þrátt fyrir nýjustu ársmælingu, hafi hjaðnað og vísbendingar séu um að dregið hafi úr tíðni verðhækkana sem séu ekki á jafnbreiðum grunni og áður.“
Kristrún benti aftur á móti á að kaupmáttur hafi rýrnað það sem af er ári.
„Við erum að sjá mjög hraða aukningu á yfirdrætti og við erum líka að sjá merki um að það sé mikið um fyrirframgreiðslu arfs í hagkerfinu okkar í dag. Allt er þetta til marks um að ungt fólk og fólk víða á við vanda að stríða.“
Svo nei... verðbólgan mun ekki lækka nema tekið sé á þeim þáttum sem valda henni... sem er fyrst og fremst vaxtahækkanir. Sorglegi hlutinn er að vaxtalækkanir skila sér lítið til baka... nokkurra prósenta íbúðarverðslækkun hefur öngva þýðingu... því frumorsökin er skortur... og í dag er staðan sú að jafnvel þó 15000 nýjar íbúðir kæmu á markaðinn á morgun... yrði engin breyting... því hækkanirnar ganga takmarkað til baka og launhækkanir ná aldrei í skottið á vítisvélinni.
Þetta vissu Ásgeir og félagar þegar þeir ræstu hana enn einu sinni af stað. Verðbólga minnkar bara þegar hrun er við hornið... eða ekki einu sinni þá... og málarmyndaraðgerðir mun ekki færa þetta til baka. Þeir stoppa núna af því við erum á bjargbrúninni... ef ekki komin fram af henni.
Ef ekki fyrir túristann, auknar veiðar og lottóvinninga væri staðan verri...en hvað á að bjarga okkur næst ?
Fleiri dagraumar eða óskhyggjustjórnun valdfíkla ? Eða kennsla í hvort komi á undan eggið eða hænan ? Að vísu þarf kennarinn að standa yfir liðinu með stóran lurk því eftiráskýringarnar eru vægast sagt skrautlegar.
Spítalinn er rekinn með hagnaði... því allir sjúklingarnir eru dauðir ? Er það takmarkið ?