Samningurinn í leikhúsinu var ekki endurnýjaður, útgefandi vill ekki gefa út bók því bara 57 hræður og nokkur bókasöfn keyptu þá síðustu; einsöngvarinn finnur hvergi öruggt skjól í list sinni; kvikmyndagerðarmaðurinn er hrokkinn í kulnun eftir að hafa skrifað hvert handritið á fætur öðru upp á von og óvon með fjármögnun; uppistandarinn fær ekkert að gera eftir að hafa stigið skrefi of langt í síðasta brandara; dansarinn finnur ekki vettvang eftir að hafa dottið úr dansflokknum; fiðluleikari í Sinfó fer í verkfall og myndlistarmaðurinn er orðinn leiður á að taka yfirdrátt.

Atvinnuöryggi listamannsins – líka þeirra sem burðast með námslán, eru með tímabundinn samning og skólaða meðvitund um að það sé búið að gera flest undir sólinni – er á pari við nektardansmey. Svo lengi sem listamaðurinn fær áheyrn með verk sitt og rödd, þá heldur hann hlutverki sínu og getur þénað, þó að auðvitað sé allur gangurinn á því. …