Andrúmsloftið var rafmagnað á blaðamannafundinum, þótt henni hafi tekist að halda andliti fékk hún oftar en einu sinni aðsvif og þurfti að hafa sig alla við til að geta svarað blaðamönnum sem beindu að henni míkrafónum, myndavélum og erfiðum spurningum. Allt í kring var fjölmiðlafólk sem fór misvarlega að henni. Á bakvið hana stóð lögreglufulltrúi, eins og til að gefa gjörningnum lögmæti. Hún hallaði sér upp að honum að viðtölunum loknum en hann hafði ekki veitt henni neitt skjól. Það gerði það enginn.
Nú berst hún fyrir umbótum innan lögreglunnar.
Snerist um ímynd lögreglunnar
„Sagan sem er sögð er hetjusaga, en fyrir mér er það lygi,“ segir Sigurlaug Hreinsdóttir, móðir sem missti dóttur sína með skelfilegum hætti, um málið sem skók þjóðina í ársbyrjun 2017. „Ég get ekki lifað við þessa lygi lengur. Fyrir mér er þetta saga af því hvernig lögreglan brást, almenningur reis upp gegn mistökum hennar og …
Mér segist svo hugur að við fyrstu áhyggjur foreldra, að þá hefði lögreglan kallað STRAX eftir allsherjarleit af öllum tiltækum leitaraðillum og sent út sérstakt (sérsveitina), riddaralið og alla landhelgisgæsluna, engu til sparað og unnið allan sólahringinn. Sem og allar tiltækar löggur í bullandi yfirvinnu án hvíldar.
Starfsfólk opinberra stofnana vakið um miðja nótt til hægt væri að nálgast þau gögn sem lögguni þyrsti í að nálgast og alls ekki beðið eftir dómsúrskurði til að fá afhennt gögn frá fjarskiptafyrirtækjum og hefðu öruggleg hótað þeim öllu illu ef þau (löggan), fengju ekki aðgang að öllu sem þau færu fram á.