Það er ekki óvenjulegt að forsetar sækist hart eftir endurkjöri en í tilviki Donalds Trump átti hann persónulega meira undir í kosningunum en flestir forverar hans. Trump hefur verið á lagalegu gráu svæði alla sína forsetatíð og raunar löngu áður. Má þar meðal annars nefna afskipti hans af viðskiptum samhliða embættisverkum, skipun náinna ættingja í mikilvægar stöður í Hvíta húsinu, mútugreiðslur til Stormy Daniels, Úkraínumálið, sem hann var ákærður fyrir, rannsóknir á tengslum framboðsins við Rússa og svo mætti lengi telja.

Hæstiréttur Bandaríkjanna hefur aldrei úrskurðað um hvort hægt sé að ákæra sitjandi Bandaríkjaforseta fyrir glæpi og ekki er fjallað um það með skýrum hætti í lögum eða stjórnarskrá. Það hefur hins vegar skapast löng hefð fyrir því í bandaríska dómsmálaráðuneytinu að sitjandi forsetar njóti friðhelgi og þótti það meðal annars ófrávíkjanleg regla í Watergate-hneykslinu.

„Ég held að það myndi hafa jákvæð áhrif á bandarískt samfélag að sjá svo augljóslega spilltan mann enda í fangelsi“

Richard Nixon hafði slíkar áhyggjur af því að verða ákærður eftir að hann léti af embætti að hann sagði við aðstoðarmann að hann óskaði þess að herinn einfaldaði sér málið með því að skilja eftir skammbyssu á skrifborðinu sínu. Læknir Nixons lét þá fjarlægja öll hættuleg lyf úr Hvíta húsinu til að hann færi sér ekki að voða. Svo fór á endanum að Gerald Ford tók við forsetaembættinu og náðaði Nixon áður en kom til þess að hann yrði ákærður. Það er nokkuð sem Biden er síður líklegur til að gera í tilviki Trumps.