Aldrei í Íslandssögunni hefur stjórnmálaflokkur fengið jafn háa upphæð frá ríkinu og Sjálfstæðisflokkurinn fékk í fyrra. Hann fékk 79 milljónum króna hærri ríkisframlög en árið á undan. Framlög sveitarfélaga, fyrirtækja og einstaklinga hækkuðu einnig og tekjur Sjálfstæðisflokksins voru alls tæplega 368 milljónir króna, þar af 181 milljón úr ríkissjóði. Þrátt fyrir þessa meðgjöf jók flokkurinn skuldir sinar um 10 milljónir og skuldar núna 430 milljónir.
Íslenskir stjórnmálamenn eru með þeim dýrustu á byggðu bóli enda gott að þeir eigi salt í grautinn til að forðast hagsmunaárekstra og mútur. Hvað ætli fjármálaráðherra myndi segja um ríkisstofnun sem færi svona að ráði sínu, jafnvel stofnun sem veitti nauðsynlega þjónustu til almennings?
Stjórnmálaflokkarnir gátu í fyrra stórhækkað framlög sín í nafni lýðræðis enda er minni hætta á því að þeir gangi fyrir mútum ef þeir fá rekstrarfé sitt beint frá ríkinu, eða svo er manni sagt. Á sama tíma og ríkisframlög til stjórnmálaflokka ruku upp fengu þingmenn sautján nýja aðstoðarmenn sem kosta skattgreiðendur 200 milljónir.
„Veiðigjöldin voru 11,2 milljarðar í fyrra en verða 5 milljarðar í ár “
En stjórnmálaflokkarnir róa líka á önnur mið þrátt fyrir hækkunina og sækja sér tugi milljóna í styrki frá fyrirtækjum og velunnurum.
Ríkisstjórnarflokkarnir þrír fengu alls um ellefu milljónir króna í styrki frá sjávarútvegsfyrirtækjum í fyrra. Sjálfstæðisflokkurinn langmest, eða 5,3 milljónir, Framsóknarflokkurinn 3,8 og Vinstri græn 1,9.
Þetta er ekkert slor en samt smápeningar miðað við það sem sjávarútvegsfyrirtækin græða. Þau hafa vel efni á þessu, fyrirtækin, sem eru að mestu í eigu örfárra einstaklinga, greiddu sér 12 milljarða í arð í fyrra.
Ekki eru veiðigjöldin sem stjórnmálamenn sjá um að leggja á þessa sameiginlegu auðlind almennings að þvælast fyrir. Það er vissulega dónalegt að nota orð eins og mútur eða annarlegir hagsmunir en það er þó bara skiljanlegt að þau dúkki stundum upp í umræðunni.
Veiðigjöldin voru 11,2 milljarðar í fyrra en verða 5 milljarðar í ár vegna nýrrar reiknireglu í nýjum lögum um stjórn fiskveiða frá síðustu áramótum. Stjórnvöld segja þetta hækkun frá því sem annars hefði getað orðið. Þakka skyldi eða hvað?
Það eru samt sem áður líkur á því að veiðigjöldin nemi einungis því sem almenningur greiðir fyrir þjónustu við sjávarútveginn á næsta ári og ef það hallar á annan hvorn verði það líklegast á almenning.
En ef Sjálfstæðisflokkurinn, þessi tröllkarl íslenskra stjórnmála, getur ekki rekið sig nema með tapi, þrátt fyrir að hafa allar þessar milljónir og ótal aðstoðarmenn til að bera töskur, klóra sér á bakinu og hvísla jákvæðum fullyrðingum í eyru sér, er þá einhver von til þess að íslenska þjóðin geti það, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur tekið að sér að hafa vit fyrir okkur öllum hinum?
Þegar fjárlög voru samþykkt fyrir 2019 áttu þau að skila miklum afgangi en núna blasir við að tekjurnar eru 30 milljörðum lægri og stefnir í 15 milljarða halla. Hvað yrði sagt um fyrirtæki sem skilaði svona fjárhagsáætlun? Og hvar á að „hagræða“? Varla með hærri veiðigjöldum eða bankaskatti? Varla með fjármagnstekjuskatti sem yrði á pari við nágrannalöndin?
Erum við kannski bara dæmd til að bera uppi rándýra stjórnmálastétt og vera samt sem áður gersamlega á rassgatinu þegar kemur að opinberum fjármálum?
Getur verið að svona dýrir stjórnmálaflokkar og dýrir stjórnmálamenn verði einfaldlega fjarlægari almenningi?
Kannski þar liggi hið stóra tap íslenskra stjórnmála
Athugasemdir