Skýring

Helmingi dýrari matarkarfa eina ráðið við sjúkdómnum

„Við höf­um oft íhug­að mjög al­var­lega að flytja bara út af þessu,“ seg­ir Anna Gunn­dís Guð­munds­dótt­ir um þær hindr­an­ir sem fólk með selí­ak mæt­ir hér á landi. Dótt­ir henn­ar, Mía, er með sjúk­dóm­inn sem er ein­ung­is hægt að með­höndla með glút­en­lausu fæði. Mat­arkarfa fjöl­skyld­unn­ar hækk­aði veru­lega í verði eft­ir að Mía greind­ist. Þá er það þraut­in þyngri fyr­ir fólk með selí­ak að kom­ast út að borða, panta mat og mæta í mann­fögn­uði.

Ragnhildur Þrastardóttir
ragnhildur@heimildin.is

Þegar hin átta ára gamla Mía fer í afmæli eða aðrar veislur þarf hún oftast að taka með sér nesti. Hún má nefnilega alls ekki borða það sem flestum finnst mesta kræsing: Glúten. Já, eða þær kræsingar sem oftast nær innihalda það – kökur, pítsur, pasta og ótrúlega margt fleira en glúten er prótein sem finnst í hveiti, byggi og rúgi.

Því Mía er með selíak, sjálfsofnæmissjúkdóm sem talinn er hrjá um að minnsta kosti eitt prósent heimsbyggðarinnar, og jafnvel hærra. Talið er að einungis 30 prósent þeirra sem eru með sjúkdóminn séu með greiningu, samkvæmt alþjóðlegu selíaksamtökunum. Tölur um fjöldann skortir á Íslandi.

„Stundum er þetta alveg mjög leiðinlegt,“ segir Mía, sem greindist snemma, sex ára gömul. Móðir hennar, Anna Gunndís Guðmundsdóttir, kölluð Dunda, sér oftast um nestisgerðina.

„Þetta er náttúrlega svakalegt álag,“ segir Dunda. „Ef það er vöfflukaffi kem ég með mitt eigið vöfflujárn og geri …

Kjósa
7
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Nýtt efni

Helmingi dýrari matarkarfa eina ráðið við sjúkdómnum
Skýring

Helm­ingi dýr­ari mat­arkarfa eina ráð­ið við sjúk­dómn­um

„Við höf­um oft íhug­að mjög al­var­lega að flytja bara út af þessu,“ seg­ir Anna Gunn­dís Guð­munds­dótt­ir um þær hindr­an­ir sem fólk með selí­ak mæt­ir hér á landi. Dótt­ir henn­ar, Mía, er með sjúk­dóm­inn sem er ein­ung­is hægt að með­höndla með glút­en­lausu fæði. Mat­arkarfa fjöl­skyld­unn­ar hækk­aði veru­lega í verði eft­ir að Mía greind­ist. Þá er það þraut­in þyngri fyr­ir fólk með selí­ak að kom­ast út að borða, panta mat og mæta í mann­fögn­uði.
Læknir á Landspítalanum lenti aldrei í sama vanda í Noregi
Á vettvangi

Lækn­ir á Land­spít­al­an­um lenti aldrei í sama vanda í Nor­egi

Frá­flæðis­vandi Land­spít­al­ans náði nýj­um hæð­um á síð­asta ári, segja flæð­is­stjór­ar. Elf­ar Andri Heim­is­son er lækn­ir á Land­spít­al­an­um sem hef­ur unn­ið bæði hér og í Nor­egi. Þar þyk­ir al­var­legt ef sjúk­ling­ur er leng­ur en fjóra tíma á bráða­mót­töku: „Ég lenti aldrei í því að við gæt­um ekki út­skrif­að sjúk­ling.“

Mest lesið undanfarið ár