Eftir bankahrunið sat Seðlabanki Íslands uppi með mikið magn eigna og krafna, sem hann hafði tekið sem veð fyrir útlánum í aðdraganda hrunsins. Þessum eignum og kröfum þurfti bankinn að koma í verð. Utan um það verkefni var stofnað sérstakt félag, Eignasafn Seðlabanka Íslands (ESÍ). Umfang þeirra eigna og krafna sem settar voru þangað inn var metið á um 490 milljarða króna.
Um allskyns eignir var að ræða, verðbréf, mörg hundruð fasteignir og ýmislegt annað. Á starfstíma sínum starfrækti ESÍ svo tvö dótturfélög, annars vega Sölvhól sem hafði það hlutverk að selja eignirnar, og hins vegar Hildu, sem ESÍ fékk í fangið árið 2011. Vegna eðlis starfseminnar hefur ESÍ oft verið nefnt „ruslakista Seðlabankans“.
ESÍ starfaði frá 2009 og til ársins 2017, þegar því var slitið. Mikil leyndarhjúpur hefur verið um starfsemina. Engar upplýsingar hafa fengist um nákvæmlega hvaða eignir voru settar inn í ESÍ, hvernig þær …
Athugasemdir