Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 2 árum.

Hamingjan

Hamingjan í flæðisástandi listamannsins

Þrándur Þórarinsson listmálari talar um að hamingjan sé boðefni í sálarfylgsninu og að það þurfi að leggja reglulega inn í gleðibankann. Hann nefnir góð áhrif hreyfingar á sálartetrið og það hvernig líðanin smitar inn í málverkin hans.

17. desember 2022 17:00

Svava Jónsdóttir

ritstjorn@heimildin.is

Hamingjan. Hvað er hamingja í huga Þránds Þórarinssonar myndlistarmanns?

„Er hún ekki aðeins boðefni í sálarfylgsnum okkar? Ódáinssæla andlegs og holdlegs munaðar er, þegar öllu er á botninn hvolft, aðeins vænn skammtur af endorfíni og dópamíni og hvað sem þetta heitir nú allt saman.“

Hann segir að það sé viðvarandi verkefni að halda sér kátum og glöðum.

„Ætli það sé ekki bara eitthvað sem þarf að sinna jafnt og þétt. Ég held að hamingjan sé ekki fundin í eitt skipti fyrir öll, eitthvert ástand sem maður kemst í og endist í, heldur þurfi maður að leggja jafnt og þétt inn í gleðibankann og gefa sig að því sem gefur merkingu. Það getur reynst þrautin þyngri að finna hamingjuna þegar við fáumst við eitthvað sem hefur engan sýnilegan tilgang.

Sorg og missir eru óhjákvæmilegur partur af lífinu en við getum að einhverju leyti stýrt því hvernig við tökumst á við …

Kjósa

Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Deila

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Tengdar greinar

Hamingjan

Hamingjan

Sigtryggur Ari Jóhannsson

Á eilífum flótta

Sigtryggur Ari Jóhannsson ljósmyndari skrifar um hamingjuna. Flóttann og frelsið sem felst í því að viðurkenna kvíðna og dapra hluta af sjálfum sér, leyfa þeim að vera en halda samt áfram í léttleikann og gleðina.

Hamingjan

Endurheimti hamingjuna með aðstoð og breyttu hugarfari

Eva Hrund Einarsdóttir gekk á vegg fyrir mörgum árum en hún upplifði kulnun meðal annars vegna ofþjálfunar. Hún fékk alls konar hjálp til að komast yfir ástandið og endurheimta hamingjuna. „Helsti lærdómurinn var að læra að segja nei, að lifa í núinu, nýta tímann með þeim sem maður elskar sem og verja tímanum í hluti sem veita manni jákvæða orku.“

Hamingjan

Fjallgöngur veita hamingju

Jóhanna Fríða Dalkvist segir að sér finnist að fólk geti ekki alltaf verið „sky high“; það sé ekki hamingjan að vera alltaf einhvers staðar á bleiku skýi. Hún segir að fólk þurfi að kunna og ákveða hvernig það ætli að bregðast við ef það finnur fyrir óhamingju. Það þurfi að ákveða að vinna sig út úr því og tala um hlutina. Fjallgöngur hjálpuðu Jóhönnu Fríðu í kjölfar sambandsslita á sínum tíma og síðan hefur hún gengið mikið á fjöll og er meira að segja farin að vinna sem fararstjóri í aukavinnu.

Hamingjan

Maður varð heill

Guðmundur Andri Thorsson segir að þegar eitthvað kemur upp á í lífinu verði maður bara að standa á fætur aftur, hrista sig og halda áfram. Það að vinna úr hlutunum á jákvæðan hátt sé alltaf ákvörðun. Guðmundur Andri og eiginkona hans gátu ekki eignast barn og ákváðu því að ættleiða og eiga tvær uppkomnar dætur. Þegar hann hafi fengið eldri dótturina í fangið þá hafi hann orðið heill.

Hamingjan

„Ég þurfti að samþykkja sjálfa mig fyrir það sem ég er“

Ingileif Friðriksdóttir var góð í að fela það hvernig henni leið í æsku. Um árabil var hún skotspónn bekkjarfélaga sinna og upplifði sig eina þótt hún ætti vinkonur. Hún þorði ekki að koma út úr skápnum en til að losna við tilfinningadoðann varð hún að horfa í spegil og finna sjálfa sig. „Það var risastórt og ótrúlega ógnvænlegt skref,“ segir Ingileif sem er nú hamingjusamlega gift. Fjölskyldan er henni allt.

Hamingjan

Fann frelsi og hamingju við að ganga á fjöll

Hanna Gréta Pálsdóttir hefur nokkrum sinnum staðið á krossgötum í lífinu og ekki verið á þeim stað sem hún hefði viljað vera á. Hún breytti um lífsstíl fyrir um áratug og fór að ganga á fjöll. Þá fór hún að upplifa hamingjuna en það er jú sagt að göngur séu góðar fyrir líkama og sál. „Eftir 17 tíma göngu var ég ósigrandi, full af sjálfstrausti og hamingjusöm,“ segir hún um eina gönguna.