„Ég á erfiða áfallasögu frá unglingsárum. Ég hef alltaf tekið allt á hnefanum; það hefur svolítið einkennt mig,“ segir Þórdís Valsdóttir, lögfræðingur og útvarpskona hjá Bylgjunni. „Ég missti systur mína úr ofneyslu eiturlyfja þegar ég var 14 ára og svo varð ég ófrísk ári síðar og missti fóstur þegar ég var meira en hálfnuð með meðgönguna. Þetta eru unglingsárin mín í hnotskurn.“

Systir Þórdísar, Arna Hildur, var 25 ára þegar hún lést árið 2002. „Þá byrjaði þetta mynstur sem ég hef alltaf verið svolítið föst í; að vera ofboðslega sterk. Og ég man að ég var ótrúlega stolt af því á sínum tíma að hafa ekki þurft neina aðstoð – sálfræðiaðstoð eða þunglyndislyf – eftir að hafa misst systur mína. Mér fannst það vera góður eiginleiki og margir sögðu að ég væri svo ofboðslega sterk. Þannig að þetta var orðin dyggð sem mér fannst gott að hafa. Auðvitað bregst fólk …