Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 7 árum.

Besti vinur verktakanna

Jón Gunn­ars­son sam­göngu­ráð­herra beit­ir að­ferð­um jarð­ýt­unn­ar til að ná sínu fram. Hann naut styrkja frá verk­taka­fyr­ir­tækj­um, er mesti bar­áttu­mað­ur stór­iðju og stór­fram­kvæmda og er einn nán­asti sam­herji Bjarna Bene­dikts­son­ar for­sæt­is­ráð­herra. Nú vill hann setja vega­fram­kvæmd­ir í hend­ur einka­að­ila og rukka tolla á veg­um við höf­uð­borg­ina.

Þegar samþingmenn Jóns Gunnarssonar eru spurðir út í hann sem stjórnmálamann og karakter koma tvö orð óþægilega oft fyrir í svörunum. Fauti og tuddi.

Þau ríma við myndina sem við fáum iðulega af honum í fréttum og ræðustól Alþingis, en raunveruleikinn er vitaskuld flóknari.

Hann á sér líka fjölbreytilegri feril en margir gera sér grein fyrir, þ.e. áður en hann varð þingmaður. Í þingmennskunni blasir við tiltölulega einföld mynd.

Skoðum hvort tveggja stuttlega, manninn og verkin.

Iðnskóli, búskapur og bissniss

Jón Gunnarsson ráðherra samgöngu- og sveitarstjórnarmála lauk prófi frá málmiðnaðardeild Iðnskólans 1975. Hann ætlaði að verða rafvirki, en af því varð ekki. Fáeinum árum síðar var hann orðinn bóndi að Barkarstöðum í hinum fremur afskekkta Núpsdal í Miðfirði, þar sem tengdaforeldrar höfðu hans rekið sauðfjárbúskap, en einnig haldið svín og fjölda hrossa.

Jón bjó að Barkarstöðum í nokkur ár, gegndi trúnaðarstörfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Norðurlandskjördæmi vestra og tók líka …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár