Þá sjaldan það sem það gerist þá verð ég að segja það upphátt.

Ég er ánægður með Framsóknarmann.

Ég er ánægður með utanríkisráðherrann Gunnar Braga Sveinsson fyrir að standa fast í lappirnar gagnvart grátkór kvótagreifanna um að setja hagnað þeirra í forgang vegna viðskiptabanns Rússa.

Svo óvænt ánægður að ég væri m.a.s. til í að steikja smá beikon frá Pylsumeistaranum ofan í hann eftir viðtalið á Sprengisandi þar sem hann lét útgerðina heyra það.

Það þarf nefnilega talsvert þor að taka slaginn við kvótagreifanna og setja þá þjóðarhagsmuni ofar eða líkt og Pawel Bartozek nefnir í góðri grein sinni í Fréttablaðinu, að vera tilbúinn til þess að taka á okkur smáskell í samstöðu svo við getum treyst á að vinaþjóðir séu tilbúnar til að verja okkar hagsmuni þegar á reynir. Það hefur nefnilega engin sérstakan áhuga á að hjálpa þeim sem hugsar eingöngu um rassgatið á sér og er ekki tilbúinn til þess að hjálpa öðrum þegar á hólminn er komið.

Þannig hefur útgerðin líka hagað sér hingað til.

Hún hefur grátið undan örlítilli hækkun veiðigjalda á sama tíma og hún hefur verið að græða tugmilljarða, hún hefur fært fé út úr landi í skálkaskjól á borð við Kýpur og gætt þess að fé fengið með rányrkju rati ekki til samfélaga, hún hefur lagt efnahag heilu þorpanna í rúst til að geta grætt meir og hún hefur barist hart gegn skýru auðlindaákvæði í stjórnarskrá.

Þjóðin hefur aftur á móti þurft að taka á sig gengisfellingar vegna hennar, þjóðin niðurgreiðir launakostnað hennar í gegnum lagaákvæði um að setja megi fiskvinnslufólk beint á atvinnuleysisbætur og á fjölmörgum stöðum hefur fólk þurft að taka á sig fjárhagslegan skaða og eignarýrnun vegna þess að kvótinn var fluttur í burtu. Útgerðin hefur líka beitt ógnarstjórnunartækni til að refsa fólki fyrir skoðanir, gagnrýni og réttindabaráttu, hún hefur einnig misnotað starfsfólk sitt sem peð í eiginhagsmunabaráttu, hún hefur borið fé á þingmenn og stjórnmálaflokka til að tryggja hagsmuni sína, og hún hefur svipt fjölda fólks lífsviðurværinu til að geta aukið sviminháan arðinn á næsta aðalfundi.

Það er því ekki hægt að segja að kvótagreifarnir hafi sýnt það í gegnum tíðina að þeir beri hagsmuni þjóðarinnar fyrir brjósti sér heldur þvert á móti verið viljugir til þess að beita öllum ráðum til að vernda eigin hagsmuni gagnvart þjóðarhagsmunum.

Það sama er upp á teninginn nú og það þarf því ansi miklar hreðjar til að þora að ganga gegn hinu peningalega ofurefli stríðsreksturs sægreifanna sem þeir heyja í gegnum samtök sín, almannatengla, áróðursmiðla og þingmenn sína.

Gunnar Bragi sýndi þær hreðjar.

Fyrir það fær hann hrós og stuðning af minni hálfu.

Vonandi gera fleiri slíkt hið sama.