Víkingur Kristjánsson leikari hefur ekki fengið að hitta ungan son sinn í að verða tvö og hálft ár. Víkingur sætti rannsókn lögreglu í eitt og hálft ár eftir að barnsmóðir hans tilkynnti að hana grunaði að hann hefði brotið kynferðislega gegn syni þeirra. Tíu mánuðir eru nú liðnir frá því að embætti héraðssaksóknara felldi niður rannsókn á hendur Víkingi og sjö mánuðir eru liðnir frá því að embætti ríkissaksóknara staðfesti þá niðurstöðu. Sérfræðingar í Barnahúsi telja að sonur Víkings hafi ekki orðið fyrir kynferðisofbeldi. Barnavernd Reykjavíkur hefur beðið Víking afsökunar á vinnubrögðum í málinu og staðfest er í skýrslu Barnaverndar að alvarlegir ágallar hafi verið á meðferð málsins. Víkingur hefur þó enn ekki fengið að hitta son sinn, sem nú er níu ára gamall, en var sex ára þegar þeir feðgar hittust síðast. „Mér líður eins og ég hafi misst barn. Það er eins og sonur minn sé dáinn.“

Hinn 2. ágúst á síðasta ári birtist á vef Kvennablaðsins grein eftir Víking þar sem hann lýsti því að þann dag hefði embætti héraðssaksóknara fellt niður kæru á hendur honum, sem byggt hefði á grun um að hann hefði misnotað son sinn kynferðislega. Greinin vakti mikla athygli enda Víkingur landsþekktur maður, leikari sem hefur verið fastagestur á skjáum landsmanna síðustu ár. Víkingur hefur frá því að greinin birtist ekki tjáð sig frekar um málið í fjölmiðlum, ekki fyrr en nú.

Sálfræðingur greindi engin merki ofbeldis

Upphaf málsins má rekja til þess að í janúar árið 2017 fékk Víkingur bréf frá barnsmóður sinni þar sem hún ásakaði sambýliskonu Víkings, Kolbrúnu Elmu Schmidt, um gróft ofbeldi á hendur syni þeirra. Á þessum tímapunkti neitaði barnsmóðir Víkings einnig að leyfa drengnum að fara til föður síns og fjölskyldu.  „Ásakanirnar voru svo alvarlegar að við Kolbrún spurðum hvort ekki væri eðlilegt að tilkynna málið til barnaverndar. Það vildi barnsmóðir mín ekki og þess í stað var fundinn sálfræðingur sem sonur minn hitti, í tvígang. Eftir seinna skiptið vorum við barnsmóðir mín kölluð inn á fund sálfræðingsins sem sagði að ekkert væri hæft í neinum ásökunum um að drengurinn hefði orðið fyrir ofbeldi. Hann væri hins vegar pínu tættur og liði ekki vel yfir sambandi okkar foreldranna, sem ég skildi alveg í ljósi aðstæðna. Þetta var í síðasta skipti sem ég hitti son minn. Ég hef ekki séð drenginn minn í að verða tvö og hálft ár, fyrst vegna tálmunar, síðan vegna þessara fáránlegu ásakana og nú vegna þess að það er ekkert að gerast í því að koma á sambandi okkar á milli, af hálfu barnaverndaryfirvalda,“ segir Víkingur.

Eftir því sem Víkingur segir ýtti barnsmóðir hans þó fast eftir því að fleiri viðtalstímum yrði bætt við hjá sálfræðingnum eftir þetta, sem að lokum var fallist á. „Þeir tímar breyttu hins vegar engu, það var eftir sem áður mat sálfræðingsins að ásakanir um ofbeldi ættu ekki við rök að styðjast. Það tilkynnti sálfræðingurinn okkur á fundi og lét þess jafnframt getið að hún myndi rekja þá niðurstöðu í greinargerð,“ segir Víkingur.