Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 6 árum.

Síðustu dagarnir fyrir fangelsið

Hún hef­ur grát­ið og hún hef­ur grín­ast, í til­raun til að kom­ast yf­ir þá súr­realísku stöðu að vera á leið í fang­elsi. Nara Wal­ker var dæmd fyr­ir að beita eig­in­mann sinn og vin­konu hans of­beldi, en fang­els­un henn­ar er mót­mælt á grund­velli þess að mað­ur­inn var ekki dæmd­ur fyr­ir of­beldi gegn henni.

Síðustu dagarnir fyrir fangelsið
Nara málar sig. Hún má ekki taka með sér krem og snyrtivörur inn í fangelsið, fyrir utan einn maskara. Mynd: Heiða Helgadóttir

Bless, frjálsa líf,“ segir Nara Walker og lokar dyrunum að heimili sínu á eftir sér. „Ég hefði viljað ná að hlusta á eitt lag til viðbótar áður en ég fer inn. Síðasta lagið,“ segir hún en bætir því við að hún geti hlustað á tónlist í bílnum. Hún dregur litla ferðatösku á eftir sér niður stigann, aðrar eigur hennar standa í töskum og pokum inni í íbúðinni og bíða þess að verða sóttar. Sjálf er hún á leið í fangelsi, þar sem hún mun afplána þann hluta dómsins sem var ekki skilorðsbundinn á Hólmsheiði. Alls var hún dæmd í átján mánaða fangelsi fyrir að bíta tungubroddinn af eiginmanni sínum og ráðast á vinkonu hans. „Þetta er súrrealískt,“ segir hún. 

Ljósmyndari Stundarinnar hefur fylgt Nöru eftir þessa síðustu daga fyrir fangelsið. Á þeim tíma reyndi hún að koma öllum upplýsingum á framfæri varðandi dómsmálið og finna tilgang í þeirri baráttu.

Nara …
Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Innflytjendur á Íslandi
Samtal við samfélagið#15

Inn­flytj­end­ur á Ís­landi

Ís­land hef­ur tek­ið um­tals­verð­um breyt­ing­um und­an­farna ára­tugi. Eft­ir að hafa löng­um ver­ið eitt eins­leit­asta sam­fé­lag í heimi er nú svo kom­ið að nær fimmti hver lands­mað­ur er af er­lendu bergi brot­inn. Inn­flytj­end­ur hafa auðg­að ís­lenskt sam­fé­lag á marg­vís­leg­an hátt og mik­il­vægt er að búa þannig um hnút­ana að all­ir sem hing­að flytja geti ver­ið virk­ir þátt­tak­end­ur á öll­um svið­um mann­lífs­ins. Til að fræð­ast nán­ar um inn­flytj­enda hér­lend­is er í þess­um þætti rætt við Dr. Löru Wil­helm­ine Hoff­mann, nýdoktor við Menntavís­inda­svið Há­skóla Ís­lands, þar sem hún tek­ur þátt í verk­efn­inu “Sam­an eða sundr­uð? Mennt­un og fé­lags­leg þátt­taka flótta­barna og -ung­menna á Ís­landi.” Hún starfar einnig sem stunda­kenn­ari við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri og Há­skól­ann á Bif­röst. Sjálf er Lara þýsk en rann­sókn­ir henn­ar hverf­ast um fólks­flutn­inga, dreif­býli, tungu­mál og list­ir en hún varði doktors­rit­gerð sína í fé­lags­vís­ind­um við Há­skól­ann á Ak­ur­eyri ár­ið 2022. Tit­ill doktors­rit­gerð­ar­inn­ar er „Að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi: Hug­læg­ar vís­bend­ing­ar um að­lög­un inn­flytj­enda á Ís­landi byggð­ar á tungu­máli, fjöl­miðla­notk­un og skap­andi iðk­un.“ Guð­mund­ur Odds­son pró­fess­or í fé­lags­fræði við HA ræddi við Löru en í spjalli þeirra var kom­ið inn á upp­lif­un inn­flytj­enda af inn­gild­ingu, hlut­verk tungu­máls­ins, stærð mál­sam­fé­laga, sam­an­burð á Ís­landi og Fær­eyj­um og börn flótta­fólks.

Mest lesið undanfarið ár