„Ertu viss um að við séum að fara að gera þetta?“ spurði Anahita Babaei Elissu Bijou rétt áður en þær klifruðu upp í möstur hvalveiðiskipa við Reykjavíkurhöfn með það að markmiði að koma í veg fyrir að skip Kristjáns Loftssonar kæmust út á miðin.
„Já,“ sagði Elissa. „Stóra hugmyndin“ sem hafði fæðst í samtali hvalveiðiandstæðinganna tveggja á mótmælum þremur dögum áður var að verða að veruleika.
Þetta var á fimmta tímanum síðastliðinn mánudagsmorgun.
Anahita var svöng og þyrst því hún hafði ákveðið að reyna að halda sig frá mat og drykk síðustu klukkustundirnar áður en upp var haldið til þess að geta haldið lengur í sér uppi í masturstunnunni sem myndi verða hennar samastaður næstu 33 klukkustundir.
„Ef við getum bjargað einum hval verður þetta virði allrar áhættunnar“
Þegar hún klifraði upp hvítan stigann hugsaði hún því með hlýju til vatnsbrúsans í …
Athugasemdir (2)